Geestelijk zieke of gevaarlijke mensen? Debat over nieuw daderregister!

Geestelijk zieke of gevaarlijke mensen? Debat over nieuw daderregister!

De afgelopen weken is het onderwerp geweldsmisdrijven gepleegd door geesteszieke daders opnieuw onder de aandacht gekomen. Terwijl de krantenkoppen toenemen, roepen politici op tot een register voor geesteszieke delinquenten. De secretaris-generaal van de CDU, Carsten Linnemann, acht een dergelijk register noodzakelijk om de samenwerking tussen veiligheidsautoriteiten, psychiatrische ziekenhuizen en psychotherapeuten te verbeteren. tagesschau.de gemeld.

Maar niet iedereen is overtuigd van dit voorstel. Deskundigen waarschuwen voor de juridische en ethische problemen die met een register gepaard gaan. Daniel Ehmke, medisch directeur, bekritiseert de stigmatisering van geesteszieke mensen en wijst erop dat de meerderheid van de mensen met psychische aandoeningen geen risico vormt voor anderen. Andrea Benecke, voorzitter van de Federale Kamer van Psychotherapeuten, beschrijft het CDU-initiatief als achterlijk en richt zich op preventie en behandeling in plaats van op registratie. De genoemde stigmatisering maakt het voor veel getroffenen lastig om hulp te zoeken, waardoor de kans groter wordt dat de ziekte chronisch wordt.

Het verband tussen psychische aandoeningen en geweld

Het verband tussen psychische stoornissen en gewelddadig gedrag wordt vaak als vanzelfsprekend beschouwd. Maar Dr. Martin Rettenberger, een juridisch psycholoog, maakt duidelijk dat dit idee onhoudbaar is. Schattingen tonen aan dat 15-20% van de mensen wereldwijd op enig moment in hun leven aan een klinisch relevante depressieve stoornis lijdt, hoewel de kans op ernstige gewelddaden laag blijft. In 2012 werden in Duitsland minder dan 300 gevallen van opzettelijke moord geregistreerd, wat de theorie in twijfel trekt dat psychische aandoeningen onvermijdelijk tot geweld leiden dgps.de.

Het probleem is vooral duidelijk in de context van zogenaamde hoogrisicopatiënten. Ze hebben niet alleen behandeling nodig, maar ook externe ondersteuning en een sociaaltherapeutische verbinding. De bestaande preventiecentra in verschillende deelstaten zijn bedoeld om gewelddaden te helpen voorkomen; Hamburg plant bijvoorbeeld een dergelijke faciliteit. De implementatie van deze maatregelen wordt echter belemmerd door organisatorische, juridische en financiële hindernissen.

De rol van stigmatisering

Een centraal probleem in het debat over psychische aandoeningen blijft stigmatisering, die vaak veel druk legt op de getroffenen en hun familieleden. Schaamte en angst weerhouden veel mensen ervan om een ​​behandeling te zoeken. Deze ‘tweede ziekte’, zoals er vaak naar wordt verwezen, zorgt ervoor dat de getroffenen zich buitengesloten voelen en niet in staat zijn om gelijkwaardig aan het sociale leven deel te nemen. Initiatieven zoals de Mental Health Action Alliance zetten zich in voor het destigmatiseren van psychische aandoeningen en organiseren jaarlijks een actieweek over dit onderwerp aerzteblatt.de benadrukt.

Bovendien beveelt de Lancet Commission on Ending Stigma and Discrimination in Mental Health op bewijs gebaseerde strategieën aan om het stigma te verminderen en pleit zij voor een beter contact tussen de getroffenen en degenen die er niet door getroffen zijn. Het roept regeringen op om duidelijk beleid te voeren om zelfmoord te destigmatiseren en te decriminaliseren. Gezondheidsfaciliteiten moeten ook worden opgeleid om aan de behoeften van geesteszieken te voldoen.

De huidige discussie rond psychische aandoeningen en geweld laat zien hoe belangrijk het is om de complexe verbanden te begrijpen en tegelijkertijd het beeld van geesteszieken in de samenleving te veranderen. Preventie, solidariteit en een open oor kunnen beslissende stappen in de goede richting zijn.