Μνημείο στο Weihenstephan: Μνήμη διωκόμενων καθηγητών TUM

Μνημείο στο Weihenstephan: Μνήμη διωκόμενων καθηγητών TUM

Το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) στέλνει ένα ισχυρό σύμβολο μνήμης στην πανεπιστημιούπολη του στο Weihenstephan. Στις 4 Νοεμβρίου 2025, αποκαλύφθηκαν εκεί αναμνηστικές πλάκες για τέσσερις καθηγητές που διώχθηκαν και απολύθηκαν κατά τη διάρκεια της εθνικοσοσιαλιστικής διακυβέρνησης. Αυτή η πρωτοβουλία είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας του πανεπιστημίου να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και να αντιμετωπίσει τη συμμετοχή του στον Εθνικοσοσιαλισμό. Σύμφωνα με το Εφημερίδα της Νότιας Γερμανίας Οι πλακέτες τιμούν τη μνήμη των καθηγητών Anton Fehr, Hans Raum, Carl Sachs και Kurt Trautwein, των οποίων η μοίρα τέθηκε στο επίκεντρο σε αυτή την τελετή.

Το μνημείο στο Weihenstephan δεν έχει μόνο σκοπό να θυμηθεί, αλλά και να ενθαρρύνει μια κριτική εξέταση του παρελθόντος. Ο καθηγητής Winfried Nerdinger, ο οποίος εργάζεται ως Επίτιμος Αριστείας στο TUM και ίδρυσε το Κέντρο Τεκμηρίωσης NS, ξεκίνησε αυτό το έργο. Σε μια εποχή που η ναζιστική εποχή συζητείται συχνά μόνο σποραδικά, το TUM διασφαλίζει ότι τιμούνται οι ιστορίες αυτών των θυμάτων καθηγητών. Οι πλάκες τοποθετήθηκαν στο κτίριο της κεντρικής αίθουσας διαλέξεων στο φόρουμ Maximus von Imhof και παρέχουν πληροφορίες για τη σύνδεση μεταξύ του ναζιστικού καθεστώτος και του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, σύμφωνα με το TUM.

Οι τέσσερις καθηγητές που αναφέρθηκαν αποσύρθηκαν οι έδρες τους μεταξύ 1934 και 1936, αλλά για πολύ διαφορετικούς λόγους. Ο Anton Fehr, ένας γεωπόνος και ξεκάθαρος αντίπαλος του ναζιστικού καθεστώτος, αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί το 1935 και αποκαταστάθηκε μόνο μετά τον πόλεμο. Ο Hans Raum, ένας διάσημος καθηγητής της εκτροφής φυτών, αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί το 1934 για πολιτικούς λόγους, αλλά μπόρεσε να επιστρέψει το 1946 και αργότερα δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο CSU. Θύμα πολιτικής αυθαιρεσίας έπεσε και ο Kurt Trautwein, ο οποίος διώχθηκε για την κριτική του στάση και η Εβραία σύζυγός του. Ο Carl Sachs, ο οποίος δίδασκε οικονομικά και γεωργική πολιτική ως ειδικός, αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί το 1934 και πολέμησε μάταια για επανόρθωση μετά τον πόλεμο.

Ένα μέρος για προβληματισμό και ανάμνηση

Το μνημείο στο Weihenstephan αποτελεί μέρος μιας πιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής στο TUM, η οποία ξεκίνησε το 2018 με μια έκθεση και ένα βιβλίο σχετικά με τη συμμετοχή του στη διάρκεια του εθνικοσοσιαλισμού. Το επόμενο έτος θα εγκατασταθούν στο Μόναχο 17 ακόμη πίνακες για απολυμένους καθηγητές. Αυτά τα βήματα είναι μέρος μιας εκτεταμένης διαδικασίας συμφιλίωσης με την κατάσταση που επιδιώκει το πανεπιστήμιο εδώ και χρόνια και η οποία λαμβάνει επίσης υπόψη σκοτεινά κεφάλαια της δικής του ιστορίας.

Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εργάζεται επί του παρόντος σε περαιτέρω έργα για την προώθηση της έρευνας των ναζιστικών εγκλημάτων. Υπό την ηγεσία του υπουργού Πολιτισμού Wolfram Weimer, χρηματοδοτούνται συνολικά 13 νέα έργα που συνδέονται με την ιστορία των Ναζί, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στους σιδηροδρομικούς σταθμούς ως τόπους δίωξης. Όπως το Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση αναφέρει, αυτό το πρόγραμμα στοχεύει να ευαισθητοποιήσει τις ιστορίες τόσο των θυμάτων όσο και των δραστών.

Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες καθιστούν σαφές ότι είναι σημαντικό για τους ανθρώπους και τους θεσμούς που φέρουν την ευθύνη στη Γερμανία όχι μόνο να διατηρήσουν τη δική τους ιστορία, αλλά και να την επεξεργαστούν ενεργά. Σε ένα μέρος όπως η πανεπιστημιούπολη Weihenstephan, αυτή η ιστορία δεν ξεχνιέται, αλλά διατηρείται ζωντανή. Οι αναμνηστικές πλακέτες δεν είναι μόνο ένδειξη λύπης, αλλά κυρίως πρόσκληση για διδαχή από την ιστορία.