Horror onder verbannen Iraniërs: de uitspraken van Merz brengen de gemeenschap van streek

Horror onder verbannen Iraniërs: de uitspraken van Merz brengen de gemeenschap van streek

De afgelopen dagen heeft de Iraanse gemeenschap in Duitsland steeds meer te lijden gehad onder de politieke ontwikkelingen. Met name de uitspraken van bondskanselier Friedrich Merz, die Israël omschreef als “vuil werk” voor het Westen, veroorzaakten opschudding. Bahman Abedini, een Iraanse ballingschap uit Neurenberg die eind jaren tachtig Iran ontvluchtte, spreekt zijn afschuw uit over deze uitspraken. Abedini legt uit dat hij het contact met zijn familie in Iran heeft verbroken om hen te beschermen tegen mogelijke repressie, en beschrijft de angst die veel Iraniërs voelen voor hun dierbaren. Zoals br.de meldt, lijdt de Iraanse gemeenschap als nooit tevoren onder de politieke druk die veel van hun landgenoten thuis ervaren.

De politieke reactie in Duitsland volgde prompt: de SPD en de Groenen hadden scherpe kritiek op de woordkeuze van Merz. SPD-politicus Adis Ahmetovic omschreef de uitspraken als niet erg effectief, terwijl Luise Amtberg van de Groene Partij ze omschreef als “cynisch en onwetend”. Ondanks de kritiek verdedigde Merz zijn uitspraken en legde uit dat deze grotendeels met instemming werden ontvangen. Het is hier duidelijk dat het debat over Iran en de Israëlisch-Iraanse relatie niet alleen in deze twee landen zelf furore maakt, maar ook op het internationale toneel.

Militaire conflicten en strategische belangen

Iran heeft onlangs militaire aanvallen op Israël aangekondigd, die volgens generaal François Chauvancy bedoeld waren als onderdeel van zijn strategische communicatie. Hij wees er echter op dat deze aanvallen ondanks hun ernst geen noemenswaardig succes hebben opgeleverd. De aanvallen van Iran stelden niet alleen zijn militaire capaciteiten op de proef, maar brachten ook de kwetsbaarheid van Israël voor dergelijke aanvallen aan het licht. Volgens mena-researchcenter.org zijn verouderde militaire technologieën gebruikt, wat de vraag doet rijzen in hoeverre Iran nog steeds een ernstige bedreiging voor Israël kan vormen.

In de geopolitieke arena blijft Iran geïsoleerd ondanks zijn regionale ambities. Arabische staten tonen steeds meer belangstelling voor toenadering tot Israël, wat de strategische positie van Iran verder verzwakt. De militaire conflicten blijven niet zonder gevolgen. Israël plant al vergeldingsmaatregelen, ook al beschouwen de VS dit als riskant. De militaire operaties in de Rode Zee, waarbij Iran via de Houthi’s militaire middelen probeert te mobiliseren, tonen ook de complexiteit van de situatie in het Midden-Oosten aan.

Het binnenlandse politieke beeld in Iran

Thuis staan ​​de Iraniërs echter voor totaal andere uitdagingen. Volgens informatie van bpb.de is de economische situatie van het land de afgelopen jaren drastisch verslechterd. De combinatie van internationaal isolement, wanbeheer en corruptie heeft de levenskwaliteit van veel Iraniërs ernstig aangetast. Statistieken tonen aan dat minstens 30% van de bevolking onder de armoedegrens leeft en dat inflatie en hoge werkloosheid het dagelijks leven kenmerken.

Na de dood van president Raisi en de komende tussentijdse verkiezingen in juli 2024 laten de analyses een historisch lage opkomst zien en een diep wantrouwen in de eerlijkheid van het politieke systeem. Hervormingsbeloften van de nieuwe president Masoud Peseschkian wekken hoop op verandering, maar het is de vraag of ze in werkelijkheid kunnen worden uitgevoerd. De Iraanse oppositie blijft divers, maar het gemeenschappelijke pad naar verandering is inconsistent en wordt gekenmerkt door talrijke verschillen.

Abedini, die in ballingschap leeft, hoopt ondanks alle verwachtingen op de mogelijkheid van een vrij Iran. Voor hem is het duidelijk dat verandering in Iran van de Iraniërs zelf moet komen en niet via externe militaire interventies. Zoals hij het stelt: de weg naar de bevrijding van het Iraanse volk loopt niet via Israëlische aanvallen, maar moet een interne aangelegenheid zijn. In stressvolle tijden wijdt hij zich aan het herstellen van tapijten om een ​​beetje rust en sereniteit te vinden.

Ondertussen valt nog te bezien hoe de ontwikkelingen in het Midden-Oosten zich zullen blijven ontvouwen en welke impact ze zullen hebben op de Iraanse bevolking en haar diaspora.