Zeehondenpopulatie in Nedersaksen: Stabilisatie door luchttelling!

Zeehondenpopulatie in Nedersaksen: Stabilisatie door luchttelling!

Een blik op de Noordzee leert ons goed nieuws: de zeehondenpopulatie in Nedersaksen is gestabiliseerd. Zoals de Buten en het binnenland gemeld, zal de inventarisatie dit jaar worden geregistreerd met behulp van twee kleine vliegtuigen. Tot half augustus staan ​​in totaal tien vluchten gepland om de bevolking nauwkeurig te monitoren.

Deze jaarlijkse tellingen maken deel uit van een internationale overeenkomst ter bescherming van zeehonden, waartoe ook de buurlanden Sleeswijk-Holstein, Denemarken en Nederland behoren. Een blik op de cijfers leert dat er in 2022 8.550 zeehonden werden geteld, terwijl dit aantal in 2023 steeg naar 8.912.

Historische ontwikkeling van het aantal zeehonden

De systematische registratie van de zeehondenpopulatie in Nedersaksen kent een lange traditie. De dieren worden sinds 1958 geteld, eerst vanaf schepen en vanaf 1972 vanuit de lucht. We willen erop wijzen dat het Nedersaksische Staatsbureau voor Consumentenbescherming en Voedselveiligheid (LAVES) sinds 2005 de monitoring coördineert. Het doel door de jaren heen is geweest om grip te krijgen op de daling van de aantallen die zich in de jaren zestig voordeed.

Dankzij internationale afspraken zoals de Conventie van Bern uit 1979 is de zeehondenjacht in Nedersaksen sinds 1971 verboden, wat tot enig herstel van de bevolking heeft geleid.

Tellen onder bijzondere voorwaarden

Een belangrijk aspect van de telling is dat deze wordt uitgevoerd bij eb, wanneer zeehonden op droge ligplaatsen rusten. De vluchten vinden plaats tussen mei en september, een periode waarin ook de geboorte en opvoeding van de jongen plaatsvindt. Deze strategische planning is belangrijk om de meest nauwkeurige gegevens vast te leggen, zoals Deelstaatregering van Nedersaksen benadrukt.

De tellingen maken ook deel uit van het Trilateral Monitoring and Assessment Program (TMAP), dat de gegevens coördineert en waardevolle informatie levert om de bestanden op de lange termijn te beschermen.

Kosten en ondersteuning

Overigens worden de financiële kosten voor de telvluchten gedekt door de staatsbegroting van Nedersaksen, die de kosten vooral dankzij de steun van vrijwillige jagers laag houdt. De betrokkenen zijn niet alleen goed in tellen, maar ook in het verantwoord omgaan met hulpbronnen.

Over het geheel genomen kan worden vastgesteld dat de zeehondenpopulatie in Nedersaksen zich op een positief pad bevindt. Gezien de eerder ervaren crises, zoals de enorme achteruitgang als gevolg van de zeehondenziekte in de jaren 80 en 2000, is deze stabilisatie een teken van succesvolle milieubeschermingsmaatregelen en een oprechte toewijding aan onze dierenvrienden.