Niemiecka pielęgniarka w USA: Dlaczego model zmianowy jest lepszy!
Niemiecka pielęgniarka opowiada o swoich doświadczeniach w USA i porównaniu z niemieckim systemem zmianowym.

Niemiecka pielęgniarka w USA: Dlaczego model zmianowy jest lepszy!
Co robi niemiecka pielęgniarka w Kalifornii? Anna zdecydowała się wyruszyć w przygodę do USA i nie mogłaby być szczęśliwsza. Na oddziale intensywnej terapii neurologii i urazów pracuje w systemie, który działa zasadniczo inaczej niż niemiecki. Chociaż w tym kraju często mówi się o niedoborach personelu, Anna twierdzi, że amerykański system zmianowy ma dla niej korzyści zdrowotne.
W USA zmiany trwają zazwyczaj dwanaście godzin, a Anna pracuje od 7:00 do 19:30. lub 19:00 i 7:30. Przy zaledwie trzech zmianach w tygodniu pracuje łącznie 36 godzin, co pozwala jej na swobodne przepracowanie pozostałych dni. „System stały jest po prostu lepszy dla ciała i życia prywatnego” – mówi Anna. Dzięki dwutygodniowemu rytmowi dokładnie wie, kiedy ma pracować, dzięki czemu może lepiej planować swój wolny czas.
Niedobór wykwalifikowanej siły roboczej w Niemczech
Pomimo tych pozytywnych doświadczeń istnieją wyzwania, których Anna nie może zignorować. Związek Verdi podkreśla, że kluczowym problemem personelu pielęgniarskiego w Niemczech jest niewystarczająca kadra. Verdi krytykuje dodatkowe harmonogramy dyżurów, które często są nierzetelne i negatywnie wpływają na życie rodzinne, prywatne i wypoczynek. „Powolne dostosowania często mają wpływ na opiekę nad pacjentem” – zauważa związek i wzywa do wprowadzenia wiążących, opartych na potrzebach wymogów kadrowych we wszystkich obszarach opieki.
Niemiecki system opieki zdrowotnej boryka się z trudnościami. O ile w placówkach opieki geriatrycznej, szpitalach i oddziałach psychiatrycznych wyraźnie widać braki wykwalifikowanych pracowników, o tyle nieustannie pojawiają się dyskusje o tworzeniu dodatkowych stanowisk. Jednak jak to często bywa, pojawia się argument, że nie ma wystarczającej liczby wykwalifikowanych pracowników, aby obsadzić te stanowiska. Jednak dobre wynagrodzenie i wystarczająca liczba pracowników są uważane za podstawowe wymagania zwiększające atrakcyjność zawodu.
Zalety i wady modelu amerykańskiego
Jednak system amerykański ma też swoje wady. Anna zauważa, że komunikacja między zespołami dziennymi i nocnymi jest słaba, co może mieć wpływ na ciągłość opieki. Verdi krytykuje także model długich zmian: Związek odrzuca dwunastogodzinne zmiany, ponieważ zwiększają one stres fizyczny i psychiczny. Zamiast tego zalecają klasyczne ośmiogodzinne zmiany, aby promować ochronę zdrowia i satysfakcję z pracy.
Anna jest świadoma debaty na temat zalet i wad różnych systemów i podkreśla, że w USA są inne pielęgniarki, które popierają jej pogląd. „Niemiecki system naprawdę ma swoje problemy i wielu z nas musi wykazać się kreatywnością przy planowaniu zmian, aby prowadzić zrównoważone życie” – dodaje.
Ogólnie rzecz biorąc, jasne jest, że dyskusja na temat zawodów pielęgniarskich w Niemczech jest pilniejsza niż kiedykolwiek. Wyzwania są różnorodne, a tym ważniejsze są dobre warunki, które mogą przyciągnąć i zatrzymać wykwalifikowanych pracowników. Doświadczenia Anny z Kalifornii są sposobem na spojrzenie poza horyzont, co warto uwzględnić także w krajowej debacie na temat legalnej kadry i standardów pracy. Przyszłość pielęgniarstwa może być bardziej ekscytująca niż myślisz.