Διάλεξη για τις γυναίκες στο ναζιστικό στρατόπεδο στο Flussbach: Ένα ξεχασμένο κεφάλαιο!

Διάλεξη για τις γυναίκες στο ναζιστικό στρατόπεδο στο Flussbach: Ένα ξεχασμένο κεφάλαιο!

Την ερχόμενη εβδομάδα, το επίκεντρο θα είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας που έχει σχεδόν ξεχαστεί εδώ και πολύ καιρό. Την Παρασκευή, 12 Σεπτεμβρίου στις 6 μ.μ., θα γίνει μια διάλεξη στο κοινοτικό κέντρο στην Kirchstraße 2 με τη Δρ Lena Haase, η οποία φωτίζει το πρώην στρατόπεδο των γυναικών στο Flussbach. Η ενημερωτική εκδήλωση διοργανώνεται από το τοπικό συμβούλιο υπό την ηγεσία του τοπικού δημάρχου Scheibe, του δημάρχου VG Marcus Heintel καθώς και του Emil Frank Institute Wittlich και του Hinzert KZ Memorial Support Association. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό το θέμα γιατί πολλοί άνθρωποι έχουν ελάχιστη γνώση των τραγικών συνθηκών και της μοίρας των γυναικών που ήταν φυλακισμένες σε αυτό το στρατόπεδο.

Από τις 16 Σεπτεμβρίου 1942, το στρατόπεδο γυναικών Flussbach ήταν παράρτημα της ανδρικής ποινικής και νεανικής φυλακής Wittlich. Με φόντο το Διάταγμα Νύχτας και Ομίχλης της 7ης Δεκεμβρίου 1942, οι κρατούμενοι ήταν κυρίως πολιτικοί αντίπαλοι από το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία. Αυτές οι γυναίκες, γνωστές ως κρατούμενες «νύχτας και ομίχλης», συλλαμβάνονταν συχνά εν αγνοία των συγγενών τους. Μεταξύ 1942 και 1944, συνολικά περίπου 1.885 γυναίκες πέρασαν από το στρατόπεδο, το οποίο αποτελούνταν από τέσσερις μεγάλους στρατώνες και δύο μικρότερα κτίρια και περιβαλλόταν από συρμάτινο φράχτη.

Η τραγική ιστορία των κρατουμένων

Οι κρατούμενοι έπρεπε να εργαστούν κάτω από ακραίες συνθήκες. Εργαζόντουσαν, μεταξύ άλλων, στο εργοστάσιο ξηράς πατάτας «Appolonia» στο Γκίλενφελντ και στην εταιρεία «Romika» στο Gusterath. Επιπλέον, πολλές γυναίκες στάλθηκαν σε ντόπιους αγρότες για να κάνουν εργασίες στον αγρό. Υπήρχαν δύο κύριες ομάδες στη δομή του στρατοπέδου: οι Γαλλίδες και οι γυναίκες του Λουξεμβούργου, που θεωρούνταν πολιτικοί κρατούμενοι, και οι Γερμανίδες, που βρίσκονταν εκεί ως εγκληματίες. Οι συνθήκες εργασίας ήταν σκληρές και πολλές γυναίκες εκτοπίστηκαν αργότερα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ειδικά στο γυναικείο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück. Η απέλαση των γυναικών ξεκίνησε στα τέλη του καλοκαιριού του 1944, καθώς οι Σύμμαχοι πλησίαζαν τα γερμανικά σύνορα. Οι τελευταίοι κρατούμενοι απελευθερώθηκαν στις 29 Σεπτεμβρίου 1944 και το ίδιο το στρατόπεδο καταστράφηκε από αμερικανικές βόμβες στις 10 Μαρτίου 1945.

Η ιστορικός Dr. Lena Haase από το Πανεπιστήμιο του Trier μελετά τις τύχες αυτών των γυναικών για περίπου δέκα χρόνια. Η δέσμευσή τους έχει τις ρίζες της στην πεποίθηση ότι είναι σημαντικό να διηγούνται τις ιστορίες εκείνων που έχουν φυλακιστεί και να αντισταθμίζουν τη λήθη. Είναι επίσης πρόεδρος της ομάδας εργασίας «Μνήμη της Ευρύτερης Περιφέρειας» και δεσμεύεται έντονα να συμβιβαστεί με αυτά τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας. Παρά το σοβαρό ιστορικό υπόβαθρο, σήμερα δεν υπάρχει πλάκα ή μνημείο ανάμνησης των γεγονότων στο γυναικείο στρατόπεδο Flussbach, γεγονός που υποδηλώνει την αναγκαιότητα της εκδήλωσης.

Ένα κάλεσμα για να θυμάστε

Όπως ο Δρ. Όπως ήδη σημείωσε ο Haase, είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθούν και να γίνουν ορατές αυτές οι ξεχασμένες ιστορίες. Η διάλεξη στις 12 Σεπτεμβρίου δεν είναι μόνο μια εκδήλωση ενημέρωσης, αλλά και μια έκκληση να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη των κρατουμένων. Κάθε ιστορία αξίζει να ειπωθεί. Σύμφωνα με τα λόγια του [wochenspiegellive.de](https://www.wochenspiegellive.de/kreis-bernkastel-wittlich/artikel/fast-vergessenes-kapitel-der-ns-zeit-historikerin-beleuchtet-geschichtedes-frauenstraflagers-flussbach των κατασκηνώσεων των γυναικών) στο Flußbach είναι στενά συνδεδεμένη με τη συζήτηση για τη ναζιστική εποχή, η οποία εξακολουθεί να είναι μεγάλης σημασίας σήμερα σημασία είναι.

Η εκδήλωση είναι πιθανό να προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον και συνιστάται σε όλους όσους είναι αφοσιωμένοι στην ιστορία και τη μνήμη. Γιατί έτσι Άτλας Μνήμης περιγράφει, ο γυναικείος καταυλισμός στο Flussbach δεν ήταν μόνο ένας τόπος βασάνων, αλλά και σύμβολο αντίστασης ενάντια στην καταπίεση και τις διώξεις. Ας εργαστούμε μαζί για να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι ιστορίες δεν θα ξεχαστούν!