Κριτική στον Klöckner: Η Bundestag μποϊκοτάρει το CSD και τη σημαία του ουράνιου τόξου!

Κριτική στον Klöckner: Η Bundestag μποϊκοτάρει το CSD και τη σημαία του ουράνιου τόξου!

Η απόφαση της προέδρου της Bundestag Julia Klöckner (CDU) ότι η διοίκηση της Bundestag δεν θα λάβει μέρος στην Ημέρα της οδού Christopher (CSD) στο Βερολίνο φέτος προκαλεί πάταγο και προκαλεί εκτεταμένη κριτική στην LGBTI κοινότητα. Ο Klöckner απαγόρευσε στους υπαλλήλους της Bundestag να συμμετάσχουν στη διαδήλωση ως αναγνωρίσιμη ομάδα και επίσης δεν επέτρεψε να υψωθεί η σημαία του ουράνιου τόξου στο κτίριο του Ράιχσταγκ την ημέρα της εκδήλωσης. Συνέδεσε τις ενέργειές της με την απαίτηση της ουδετερότητας και επεσήμανε ότι η διοίκηση της Bundestag δεν επιτρέπεται να συμμετέχει σε πολιτικές διαδηλώσεις και δημόσιες συναντήσεις, ενώ οι υπάλληλοι εκτός υπηρεσίας μπορούν φυσικά να συμμετέχουν. Η απόφαση αυτή ελήφθη παρά την προηγούμενη παράδοση ότι η διοίκηση της Bundestag έδειχνε πάντα μια ισχυρή, ορατή παρουσία στο CSD στο Βερολίνο τα τελευταία χρόνια. Η ένωση CSD του Berliner τονίζει ότι η απόσυρση θεωρείται «ενεργητική απόρριψη της queer ορατότητας» και απαιτεί από την Klöckner να κάνει μια δημόσια δήλωση για να διευκρινίσει τη θέση της. [SWR] αναφέρει ότι η Klöckner το βλέπει αυτό ως μέρος του καθήκοντός της για ουδετερότητα.

Στη Ρηνανία-Παλατινάτο, η αντίδραση στην απόφαση του Klöckner είναι εξίσου σαφής. Ο σύνδεσμος ΛΟΑΤΙ ομάδων, Queernet-RLP, επέκρινε δριμύτα τη δράση, με τον Joachim Schulte, εκπρόσωπο του Queernet-RLP, να δηλώνει ότι η απόφαση του Klöckner εξυπηρετεί μια κοινωνική τάση που περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων. Επιπλέον, η queer εκπρόσωπος του Koblenzer, Patricia Pederzani, σημείωσε ότι η LGBTQI δεν είναι ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα, αλλά μάλλον μέρος της ταυτότητας, αμφισβητώντας έτσι την άποψη του Klöckner για την ουδετερότητα. Ο πρόεδρος του κοινοβουλίου της πολιτείας Ρηνανίας-Παλατινάτου, Hendrik Hering (SPD), παίρνει επίσης στα σοβαρά τον Klöckner. Θεωρεί το CSD ως ένα απαραίτητο σύμβολο ισότητας και σεβασμού και ως μέρος του καθήκοντος του κράτους να προστατεύει τους queer ανθρώπους. Αυτή η σημασία για την κοινωνία στο σύνολό της υπογραμμίζεται επίσης στο Bad Kreuznach, όπου οι αρχές των πόλεων όπως το Mainz, το Nierstein και το Bingen υποστηρίζουν το CSD. Ο Stefan Butz, διοργανωτής CSD στο Bad Kreuznach, περιγράφει την απόφαση του Klöckner ως λάθος μήνυμα.

Οι ρίζες του Christopher Street Day

Η Christopher Street Day έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες του κινήματος LGBTI που ξεκίνησε στη Γερμανία στις αρχές του 20ου αιώνα. Βασική στιγμή ήταν η αναταραχή της αστυνομίας στο Stonewall Inn της Νέας Υόρκης το 1969, όπου τα LGBTI άτομα αντιστέκονταν στις διακρίσεις. Ένα χρόνο αργότερα, στις 28 Ιουνίου 1970, πραγματοποιήθηκε η πρώτη «Ημέρα Απελευθέρωσης της οδού Χριστόφορου», η οποία θεωρείται η πρώτη επίδειξη υπερηφάνειας και σήμερα γιορτάζεται παγκοσμίως με εκατοντάδες χιλιάδες συμμετέχοντες. Ο Ιούνιος, ο επίσημος Μήνας Υπερηφάνειας, κάνει μια ισχυρή δήλωση σχετικά με την προβολή και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΙ κοινοτήτων. Παρόλο που η νομική κατάσταση έχει σημειώσει πρόοδο σε πολλές χώρες - όπως ο γάμος για όλους στη Γερμανία - εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά εκκρεμή αιτήματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η θέσπιση νόμου για την αυτοδιάθεση και οι μεταρρυθμίσεις στο δίκαιο των γονέων. Οι επιθέσεις κατά των LGBTI ατόμων παραμένουν ένα σοβαρό πρόβλημα, καθιστώντας τη συνεχή διαμαρτυρία και την αλληλεγγύη κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων Pride. Η [Amnesty] επισημαίνει ότι παρά ορισμένες θετικές εξελίξεις, όπως η μεγαλύτερη παρέλαση υπερηφάνειας στη Μολδαβία, υπάρχουν βαθιές καταστολές εναντίον ακτιβιστών LGBTI σε άλλες χώρες όπως η Ρωσία και η Τουρκία.

Σε αυτό το πλαίσιο, σε μια εποχή που η προβολή και η προστασία των δικαιωμάτων των LGBTI ατόμων είναι πιο σημαντική από ποτέ, η απόφαση του Klöckner εκλαμβάνεται ως ένα βήμα προς τα πίσω. Το CSD όχι μόνο προσφέρει έναν χώρο για τον εορτασμό της διαφορετικότητας, αλλά είναι επίσης ένα ουσιαστικό φόρουμ διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και υπέρ της ισότητας. Επομένως, το αίτημα για πλήρη ισότητα και σεβασμό της ταυτότητας όλων των ανθρώπων παραμένει κεντρικό και επίκαιρο.