Kritiek op Klöckner: Bondsdag boycot CSD en regenboogvlag!

Kritiek op Klöckner: Bondsdag boycot CSD en regenboogvlag!

Het besluit van Bondsdagvoorzitter Julia Klöckner (CDU) dat de regering van de Bondsdag dit jaar niet zal deelnemen aan Christopher Street Day (CSD) in Berlijn veroorzaakt veel ophef en veroorzaakt wijdverspreide kritiek in de LGBTI-gemeenschap. Klöckner verbood medewerkers van de Bondsdag om als herkenbare groep aan de demonstratie deel te nemen en stond ook niet toe dat op de dag van de gebeurtenis de regenboogvlag op het Rijksdaggebouw werd gehesen. Ze koppelde haar handelen aan de eis van neutraliteit en wees erop dat de regering van de Bondsdag niet mocht deelnemen aan politieke demonstraties en openbare bijeenkomsten, terwijl werknemers buiten dienst uiteraard wel konden deelnemen. Dit besluit werd genomen ondanks de eerdere traditie dat de regering van de Bondsdag de afgelopen jaren altijd een sterke, zichtbare aanwezigheid heeft getoond bij de CSD in Berlijn. De Berliner CSD-vereniging benadrukt dat de terugtrekking wordt gezien als een “actieve afwijzing van de zichtbaarheid van homo’s” en eist dat Klöckner een openbare verklaring aflegt om haar standpunt te verduidelijken. [SWR] meldt dat Klöckner dit als onderdeel van haar neutraliteitsplicht ziet.

In Rijnland-Palts is de reactie op het besluit van Klöckner net zo duidelijk. De vereniging van LGBTI-groepen, Queernet-RLP, heeft scherpe kritiek geuit op de actie, waarbij Joachim Schulte, woordvoerder van Queernet-RLP, stelt dat Klöckners besluit een sociale trend dient die de vrijheid van mensen beperkt. Bovendien merkte Koblenzers queervertegenwoordiger Patricia Pederzani op dat LGBTQI geen ideologisch construct is, maar eerder een onderdeel van de identiteit, waardoor Klöckners kijk op neutraliteit in twijfel wordt getrokken. Ook de voorzitter van het deelstaatparlement van Rijnland-Palts, Hendrik Hering (SPD), neemt Klöckner serieus. Hij ziet de CSD als een onmisbaar symbool van gelijkheid en respect en als onderdeel van de plicht van de staat om queer-mensen te beschermen. Dit belang voor de samenleving als geheel wordt ook onderstreept in Bad Kreuznach, waar stadsbesturen als Mainz, Nierstein en Bingen de CSD steunen. Stefan Butz, CSD-organisator in Bad Kreuznach, omschrijft de beslissing van Klöckner als een verkeerd signaal.

De wortels van Christopher Street Day

Christopher Street Day heeft zijn wortels in de protesten van de LGBTI-beweging die begin 20e eeuw in Duitsland begonnen. Een sleutelmoment was de politieopstoot in de Stonewall Inn in New York in 1969, waar LHBTI’s zich verzetten tegen discriminatie. Een jaar later, op 28 juni 1970, vond de eerste ‘Christopher Street Liberation Day’ plaats, die wordt beschouwd als de eerste Pride-demonstratie en nu wereldwijd wordt gevierd met honderdduizenden deelnemers. Juni, de officiële Pride Month, maakt een krachtig statement over de zichtbaarheid en rechten van LGBTI-gemeenschappen. Hoewel de juridische situatie in veel landen vooruitgang heeft geboekt – zoals het huwelijk voor iedereen in Duitsland – zijn er nog steeds veel openstaande eisen. Het gaat onder meer om de invoering van een zelfbeschikkingsrecht en hervormingen van het ouderschapsrecht. Aanvallen tegen LHBTI’s blijven een ernstig probleem, waardoor aanhoudend protest en solidariteit tijdens Pride-evenementen essentieel zijn. [Amnesty] wijst erop dat er ondanks enkele positieve ontwikkelingen, zoals de grootste Pride-parade in Moldavië, sprake is van diepgaande repressie tegen LHBTI-activisten in andere landen, zoals Rusland en Turkije.

Tegen deze achtergrond, in een tijd waarin de zichtbaarheid en bescherming van de rechten van LHBTI’s belangrijker zijn dan ooit, wordt het besluit van Klöckner gezien als een stap achteruit. De CSD biedt niet alleen een ruimte om diversiteit te vieren, maar is ook een essentieel forum voor protest tegen discriminatie en voor gelijkheid. De vraag naar volledige gelijkheid en respect voor de identiteit van alle mensen blijft daarom centraal en relevant.