The German Wine Route: Ένα πραξικόπημα μάρκετινγκ από την εποχή των Ναζί!

The German Wine Route: Ένα πραξικόπημα μάρκετινγκ από την εποχή των Ναζί!

Η «Γερμανική διαδρομή του κρασιού», μια από τις πρώτες διαδρομές οινοτουρισμού στον κόσμο, άνοιξε οι Εθνικοσοσιαλιστές το 1935 με στόχο την προώθηση της αμπελουργίας στο Παλατινάτο. Η ιδέα για τη διαδρομή του κρασιού προήλθε από ένα πανδοχείο και έγινε γρήγορα πράξη - στο πλαίσιο των οικονομικών δυσκολιών για τους οινοπαραγωγούς που προκλήθηκαν από την παγκόσμια οικονομική κρίση και τη γαλλική κατοχή. Οι αμπελουργοί αντιμετώπιζαν προβλήματα στις πωλήσεις και είχαν συχνά απούλητο κρασί στα κελάρια τους. Οι εθνικοσοσιαλιστές είδαν αυτό ως μια ευκαιρία να υποστηρίξουν την τοπική παραγωγή μέσω στοχευμένης διαφήμισης και να καθιερώσουν τη μικρή πόλη του κρασιού Bad Dürkheim ως κέντρο για τους λάτρεις του κρασιού.

Τα επίσημα εορτασμένα εγκαίνια έγιναν στο Bad Dürkheim στις 19 Οκτωβρίου 1935, όπου μια εορταστική αυτοκινητοπομπή με 300 οχήματα προκάλεσε σάλο. Ο Gauleiter Josef Bürckel, ένας πεπεισμένος αντισημίτης, ξεκίνησε την τελετή και επέμεινε να δεχτεί τη βασίλισσα του κρασιού του Παλατινάτου Trudel Knauber στο όχημά του. Η διαδρομή του κρασιού εκτείνεται για περίπου 85 χιλιόμετρα από το Silence στο Bockenheim και διασχίζει γραφικά οινοχώρια. Το 2024, 105.000 τουρίστες έχουν ήδη κάνει προσκύνημα στη Neustadt an der Weinstrasse.

Το πολιτικό παρασκήνιο

Ο Josef Bürckel χρησιμοποίησε έξυπνα τις οινοφιλικές φωνές του πληθυσμού για δικούς του σκοπούς για να κάνει γνωστή την περιοχή και να πουλήσει κρασιά. Μια εβδομαδιαία εκστρατεία – το «Φεστιβάλ Γερμανικών Σταφυλιών και Οίνου» – προώθησε την κατανάλωση τοπικού κρασιού. Οι εορτασμοί περιελάμβαναν παρελάσεις, θεατρικές παραστάσεις, ακόμη και λαχειοφόρους αγορές κρασιών, που είχαν ως αποτέλεσμα την πραγματική κινητοποίηση των οινοχόων.

Οι Εβραίοι που παραδοσιακά ασχολούνταν με το εμπόριο κρασιού υπέφεραν από ναζιστική παρενόχληση, η οποία οδήγησε στον εκτοπισμό πολλών Εβραίων εμπόρων κρασιού και σκοτεινή σκιά στις δραστηριότητες της διαδρομής του κρασιού. Οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι σε πολλές περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Μοζέλα, το μεγαλύτερο μέρος του εμπορίου κρασιού ήταν Εβραϊκό. Αυτή η αντισημιτική εκστρατεία ήταν επίσης ορατή σε διαγωνισμούς όπου αυτοί οι έμποροι κρασιού υποβιβάστηκαν.

Το κρασί ως εθνικό αγαθό

Το σύνθημα «Το κρασί είναι το ποτό του λαού» διαδόθηκε στα εθνικοσοσιαλιστικά προπαγανδιστικά κανάλια για την προώθηση του εγχώριου κρασιού και την αντιμετώπιση των αντιαλκοολικών κινημάτων. Ιστορικοί όπως ο Christof Krieger εξετάζουν πώς η αμπελοκαλλιέργεια έγινε ζήτημα εθνικής ταυτότητας κατά τη διάρκεια του εθνικοσοσιαλισμού. Έτσι προέκυψε η έννοια των «χορηγιών κρασιού» μεταξύ των πόλεων για την αύξηση των πωλήσεων.

Η πρώτη χορηγία κρασιού έδωσε νέα ώθηση στην αγορά και επέτρεψε την πώληση μόνο χορηγούμενου κρασιού σε ορισμένες περιοχές. Η εστίαση στην κατανάλωση κρασιού έφτασε επίσης στο αποκορύφωμά της όταν υπήρχαν λιγότεροι από δέκα έμποροι κρασιού εβραϊκής καταγωγής σε 180 αμπελουργικά χωριά στο Μοζέλα, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση τον ευρέως διαδεδομένο θρύλο για το υψηλό μερίδιο των Εβραίων στο εμπόριο κρασιού.

Τα γεγονότα γύρω από τη «Γερμανική διαδρομή του κρασιού» δείχνουν πόσο στενά ήταν συνυφασμένη η απόλαυση του κρασιού με τις πολιτικές τάσεις. Ενώ οι δρόμοι αναδείκνυαν τη φυσική ομορφιά του Παλατινάτου, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως εργαλείο στο πολιτικό μάρκετινγκ μεγάλης κλίμακας.

Η εθνική ταυτότητα που διαδόθηκε μέσω του κρασιού και της γεωργίας παραμένει αγκυρωμένη στη μνήμη της περιοχής μέχρι σήμερα. Η ιστορία της «Γερμανικής διαδρομής του κρασιού» δεν είναι επομένως μόνο μια ιστορία για το κρασί, αλλά και για το ταραχώδες πολιτικό παρελθόν του Παλατινάτου.

Για όσους ενδιαφέρονται και τους λάτρεις του κρασιού, η επίσκεψη στη διαδρομή του κρασιού δεν είναι μόνο ένα ταξίδι σε νόστιμες ποικιλίες κρασιού, όπως το περίφημο Riesling, αλλά και μια ευκαιρία να ασχοληθούν με ένα κομμάτι της γερμανικής ιστορίας.

Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία της «Διαδρομής του Γερμανικού Κρασιού» μπορείτε να βρείτε στα άρθρα του Γεω, neustadt-und-nationalsocialism.uni-mainz.de και Welt.de.