Economie in crisis: tekort aan geschoolde arbeidskrachten vertraagt de opleving!
Ontdek hoe de Duitse economie na de recessie structurele problemen, een tekort aan geschoolde arbeidskrachten en geopolitieke risico's overwint.

Economie in crisis: tekort aan geschoolde arbeidskrachten vertraagt de opleving!
Er is momenteel grote behoefte aan heldere analyses in Duitsland, en dit is precies wat toonaangevende economische onderzoeksinstituten bieden met hun nieuwste gezamenlijke diagnose. Na twee jaar van ernstige recessie heeft de Duitse economie het dieptepunt bereikt, maar er is nog steeds geen sprake van een significante opleving. “De crisis was dieper dan eerder werd gerapporteerd”, zegt de analyse gepubliceerd door vci.de. Structurele zwakheden, waaronder buitensporige bureaucratie, een tekort aan geschoolde arbeidskrachten en achterstallige hervormingen, vertragen de groei. Bovendien belemmert de energieprijscrisis de vooruitgang in de energie-intensieve industrie en vergroten geopolitieke spanningen de onzekerheid.
Tegen deze achtergrond zal de VCI-businessbriefing op 9 oktober 2025 antwoorden geven op de prangende vragen over de huidige situatie in de afzonderlijke sectoren. Onder leiding van Johann-Peter Nickel, Managing Director van de Chemical Industry Association, zullen experts zoals Adrian Keppler, Senior Economist bij Helaba, en Christiane Kellermann, Senior Manager van de Association, hun perspectieven delen.
Het tekort aan geschoolde arbeidskrachten is een dieper liggend probleem
De problemen zijn niet alleen van economische aard, maar diepgeworteld op de arbeidsmarkt. Tegen het midden van de jaren dertig zou er op de Duitse arbeidsmarkt tussen de 1,5 en 5,5 miljoen mensen werkloos kunnen zijn, waarschuwt deloitte.com. De energiesector zal bijzonder zwaar getroffen worden, omdat de leeftijdsstructuur van de beroepsbevolking en de gedecentraliseerde dienstverlening tot een verlies aan vaardigheden kunnen leiden. Energiebedrijven moeten daarom dringend maatregelen nemen om het tekort aan geschoolde arbeidskrachten aan te pakken.
Een whitepaper onderzoekt verschillende strategieën: van het verhogen van de procesefficiëntie tot nieuwe samenwerkingsmodellen en training on demand. Tijd is van essentieel belang omdat aarzelend optreden dramatische gevolgen kan hebben voor de concurrentiekracht. Het tekort aan geschoolde arbeidskrachten kan ook een uitdaging vormen voor de hele sector en het vermogen om te werken en diensten aan te bieden in gevaar brengen.
Groeiende uitdagingen en toekomstperspectieven
Er is momenteel een tekort van bijna 400.000 geschoolde arbeidskrachten in Duitsland. Projecties duiden erop dat dit tekort in 2027 zou kunnen oplopen tot ongeveer 700.000. De arbeidsmarkt bevindt zich in een transitie, en hoewel veel bedrijven banen schrappen of niet vervullen, worden er nieuwe banen gecreëerd op veelbelovende gebieden zoals hernieuwbare energie, zorg en gezondheidszorg. [Deutschlandfunk](https://www.deutschlandfunk.de/fachkraefte Mangel-deutschland-wirtschaft-demografie-rezession-100.html) meldt dat de eisen van werkgevers vaak niet overeenkomen met de profielen van werkzoekenden, wat de situatie nog ingewikkelder maakt.
Hoewel het werkloosheidspercentage onder afgestudeerden laag blijft, heeft de industrie, met name de automobielsector, de afgelopen jaren aan concurrentievermogen ingeboet. Ook de werkgelegenheidsvooruitzichten in de IT-sector zijn momenteel minder veelbelovend, terwijl er tegelijkertijd een grotere vraag is naar geschoolde arbeidskrachten uit de ambachtelijke en sociale sector. Nu de beroepsbevolking naar verwachting zal afnemen van 51 miljoen naar 48 miljoen in 2040, zal de vraag naar gespecialiseerde arbeidskrachten de komende jaren blijven toenemen.
De toekomst van de Duitse arbeidsmarkt is daarom onzeker, en zonder alomvattende hervormingen en gerichte immigratie om het tekort aan vaardigheden te bestrijden zal de gebruikelijke dynamiek moeilijk te realiseren zijn. Niettemin bestaat er hoop op een geleidelijk herstel met een groei van ongeveer 1,3 procent voor 2026 en 2027, gebaseerd op een expansief begrotingsbeleid en met schulden gefinancierde investeringsprojecten. De enige vraag is of de randvoorwaarden op tijd zullen worden aangepast om de opkomende uitdagingen het hoofd te kunnen bieden.