Cztery szczenięta szakala złocistego przyłapane w Schwarzwaldzie – nowy sukces!

Cztery szczenięta szakala złocistego przyłapane w Schwarzwaldzie – nowy sukces!

Dzika przyroda wywołała ostatnio zamieszanie w malowniczym dystrykcie Schwarzwald-Baar: zauważono cztery urocze szczenięta szakala złocistego! To niezwykłe odkrycie, uchwycone na fotopułapkach, przyczynia się do zachęcającego rozwoju populacji szakala złocistego w Badenii-Wirtembergii. Już w lipcu 2025 roku w powiecie Schwarzwald-Baar zauważono nie tylko cztery szczenięta, ale także co najmniej dwa kolejne w powiecie Konstancja. To już piąty rok z rzędu, w którym występują dowody na reprodukcję tego fascynującego gatunku w regionie Posłaniec Czarnego Lasu zgłoszone.

Szakale złociste są nie tylko większe od lisów, ale także niezwykle elastyczne w swoim zachowaniu. Żyją w grupach rodzinnych składających się z pary rodziców i ich potomstwa, a są aktywne głównie o zmierzchu i w nocy. W tym okresie wykorzystują swoją zdolność do elastycznego dostosowywania się do różnorodnych siedlisk i pór roku, aby znaleźć pożywienie. Ich główną ofiarą są mniejsze zwierzęta, takie jak małe ssaki i owady, ale w menu znajdują się także owoce, jagody, a w rzadkich przypadkach nawet większe zwierzęta, takie jak jelenie[wg Rząd stanowy Badenii-Wirtembergii ]

Rosnąca populacja i stan ochrony

Szakal złocisty został po raz pierwszy wykryty w Niemczech w 1997 r. w Brandenburgii. Gatunek ten od 2018 roku notowany jest także w Badenii-Wirtembergii. Szczególnie wyjątkowy był rok 2021, w którym w powiecie Schwarzwald-Baar udokumentowano powstanie pierwszych par i potomstwo. Rozwój ten jest ważny, ponieważ szakale złociste są objęte ochroną europejską i krajową. Jego obszar dystrybucji rozciąga się od Europy Południowo-Wschodniej po Azję Południowo-Wschodnią, a w ostatnich latach powtarzały się doniesienia w krajach Europy Północnej i Zachodniej[zgłoszono Niemiecka Fundacja Przyrody ].

Chociaż szakale złociste często można pomylić z małymi wilkami, nie są one jeszcze często widoczne dla ludzi, ponieważ jako schronienia preferują gęstsze, porośnięte roślinnością obszary. Ich zachowania łowieckie są szczególnie aktywne w nocy i o zmierzchu, co utrudnia ich obserwację. Te nieśmiałe, ale fascynujące zwierzęta są imponującym przykładem stałej obecności gatunków dzikich zwierząt w niemieckim krajobrazie.