Καταχωρημένος διπλός αχυρώνας στο Tübingen: Από το εξοχικό σπίτι στο ζωντανό όνειρο!

Καταχωρημένος διπλός αχυρώνας στο Tübingen: Από το εξοχικό σπίτι στο ζωντανό όνειρο!

Tübingen-Derendingen, Deutschland - Ο διπλός αχυρώνας στο Tübingen-Deringing έχει μια αξιοσημείωτη αλλαγή. Τα αναφερόμενα κτίρια, τα οποία χτίστηκαν το 1806, τα οποία ήταν γεωργικά λείψανα μέχρι πρόσφατα, μετατράπηκαν σε ένα σύγχρονο κτίριο διαμερισμάτων με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια. Σύμφωνα με τον Detel.de, το έργο, το οποίο εφαρμόστηκε υπό την καθοδήγηση της εταιρείας αρχιτεκτονικής KO/OK, παρήγαγε συνολικά τέσσερα διαμερίσματα που διατηρούν έξυπνα το χαρακτήρα του ιστορικού κτιρίου.

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν η διατήρηση της αρχικής δομής του κτιρίου, η οποία έπρεπε να αναληφθεί και να επανέλθει από μια ολοκληρωμένη διαδικασία ανακαίνισης. «Σημαντικές ανησυχίες όπως η τεχνολογία πυροπροστασίας και κατασκευής» έπρεπε να τεθούν σε σχέση με τις απαιτήσεις του νόμου περί προστασίας των μνημείων, αναφέρει το ko-ok.cc. Ο φάκελος του κτιρίου παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτο, που είναι η ιδιαίτερη γοητεία του διπλού αχυρώνα. Τα μεγάλα μέτωπα των παραθύρων στα πρώην barners είναι τώρα κρυμμένα πίσω από φυσικά ξύλινα ελάσματα, τα οποία όχι μόνο προστατεύουν τα διαμερίσματα, αλλά και κομψά ενσωματωμένα στο περιβάλλον.

Μια βιώσιμη προσέγγιση

Η διαδικασία μετατροπής δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η διατήρηση του μνημείου μπορεί να συνδεθεί με έναν σύγχρονο, βιώσιμο τρόπο ζωής. Ο στόχος είναι να χρησιμοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά και να κάνουμε την ανακαίνιση προσεκτικά. Οι κάτοχοι από πρώην Wagnerei και άλλα τοπικά υλικά χρησιμοποιήθηκαν για να διατηρήσουν την αυθεντική ατμόσφαιρα του διπλού αχυρώνα. Οι πέτρες από πηλό μπορούν να βρεθούν μόνο εκεί που είναι απολύτως απαραίτητες και το εξωτερικό του κτιρίου έχει εφοδιαστεί με γυψοσανίδα κάνναβης-τα εσωτερικά τοιχώματα, από την άλλη πλευρά, επωφελείται από τον γύψο ασβέστη, το οποίο εξασφαλίζει ένα ευχάριστο εσωτερικό κλίμα, το οποίο έχει μεγάλη σημασία κάτω από τις πτυχές της βιωσιμότητας, όπως δίνει έμφαση στο γερμανικό θεμέλιο.

Το έργο θεωρείται ως «μνημείο αποδοτικότητας», που σημαίνει ότι έχει αποφευχθεί η υψηλή τεχνολογία. Τα υλικά όπως ο πηλός, το ξύλο και το ασβέστη όχι μόνο προάγουν την ενεργειακή απόδοση, αλλά και δείχνουν ότι η διατήρηση του μνημείου και η οικολογική ευθύνη μπορούν να συμβαδίζουν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι στη δημόσια συζήτηση για την προστασία των μνημείων θεωρείται συχνά ως εμπόδιο στην πρόοδο, καθώς το γερμανικό ίδρυμα εξηγεί την προστασία των μνημείων. Εδώ γίνεται σαφές ότι η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς αντιπροσωπεύει επίσης μια μορφή βιωσιμότητας.

ένα ζωντανό μέρος