Spoken uit het verleden: Op zoek naar aanwijzingen op het duivelseiland Langlütjen

Spoken uit het verleden: Op zoek naar aanwijzingen op het duivelseiland Langlütjen

In de schaduw van de Noordzee, ongeveer twee kilometer uit de kust van Bremerhaven, liggen de twee wadeilanden Langlütjen I en II. Deze door de mens gemaakte eilanden, die samen 33.000 vierkante meter groot zijn, hebben een geschiedenis die meer dan 150 jaar teruggaat en wordt gekenmerkt door militair gebruik en duistere hoofdstukken uit het verleden. T Online meldt dat Langlütjen oorspronkelijk bedoeld was als verdedigingsfort tijdens de Duits-Deense oorlogen tussen 1848 en 1864.

De bouwwerkzaamheden aan Langlütjen I begonnen in 1869 en 300 arbeiders transporteerden het materiaal over een 1,6 kilometer lange verhoogde weg die alleen bij eb begaanbaar was. Uiteindelijk werd het kustfort in 1871 voltooid en uitgerust met kanonnen, hoewel het tijdens het gebruik nooit werd gebruikt. Langlütjen II volgde tussen 1872 en 1876 en kreeg pas in 1914 zijn bewapening. Beide eilanden maken nu deel uit van het Nationaal Park Nedersaksische Waddenzee en staan ​​onder strikte beschermingsvoorwaarden.

Donkere geschiedenis van de eilanden

De donkere geschiedenis van Langlütjen II wordt overschaduwd door berichten over het gebruik ervan als martelplaats voor de Gestapo. Tussen 1933 en 1934 werd het eiland een “beschermend detentiekamp” voor politieke gevangenen en naar schatting werden ongeveer 100 mensen gemarteld en vermoord. Het geschreeuw van de lijdenden was tot aan de kust te horen, waardoor het eiland de gevreesde namen ‘Duivelseiland’ en ‘Concentratiekamp onder de zee’ kreeg. Deze pijnlijke herinneringen aan het nazi-tijdperk maken deel uit van een groter verhaal dat de geschiedenis van de marine en het leger in Duitsland, zelfs in de 19e eeuw, schetst. Zo Maritiem Museum Zoals uitgelegd was 1848, het jaar van de eerste Duitse revolutie, ook het begin van de georganiseerde maritieme geschiedenis.

De jachthaven in het rijk kreeg te maken met snelle marinebewapening, wat uiteindelijk leidde tot het isolement van Duitsland op het internationale politieke toneel. Deze militaire ambities worden weerspiegeld in de faciliteiten van het eiland, die deel uitmaakten van een groter verdedigingssysteem om de havens van Bremen te beschermen.

Het lot van de eilanden

Na de Eerste Wereldoorlog werden de kanonnen ontmanteld of opgeblazen en de ruïnes zijn vandaag de dag nog steeds zichtbare getuigen van deze bewogen geschiedenis. Langlütjen II werd tot de Tweede Wereldoorlog voor militaire doeleinden gebruikt, voordat de faciliteiten uiteindelijk onrendabel werden en in slechte structurele staat bleven. Het betreden van de eilanden is tegenwoordig verboden, hoewel rondleidingen wel mogelijk zijn.

Interessant is dat de eilanden in 2005 te koop werden aangeboden en in 2006 een nieuwe eigenaar vonden, een zakenvrouw uit Oldenburg. Hun plan om Langlütjen te gebruiken voor toerisme met weinig impact veroorzaakt echter spanningen met de beschermingsvoorschriften van het nationale park. Volgens de heersende berichten zijn er in 2015 al problemen geweest met groepen bezoekers die de stiltezone van het nationaal park verstoorden, terwijl op de achtergrond de overblijfselen van de marineforten aan het afbrokkelen zijn.

Samenvattend is de geschiedenis van de eilanden Langlütjen niet alleen een onderdeel van de maritieme geschiedenis, maar ook een gedenkteken voor de verschrikkingen uit het verleden die bewaard moeten blijven.