Φεμινιστική στεγαστική πολιτική: Πώς πρέπει να πολεμήσουν οι γυναίκες στην αγορά κατοικίας

Φεμινιστική στεγαστική πολιτική: Πώς πρέπει να πολεμήσουν οι γυναίκες στην αγορά κατοικίας

Τα τελευταία χρόνια, το θέμα της «φεμινιστικής στεγαστικής πολιτικής» έρχεται όλο και περισσότερο στη δημοσιότητα. Ειδικά οι γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίσουν τεράστιες προκλήσεις στην αγορά κατοικίας. Για πολλές γυναίκες*, η πρόσβαση σε ασφαλή και οικονομικά προσιτή στέγαση δεν είναι μόνο κοινωνικό πρόβλημα, αλλά συχνά και υπαρξιακό ζήτημα. Σύμφωνα με μια συνέντευξη με την Tabea Latocha στο mdr.de, οι άνδρες είναι συχνά ιδιοκτήτες ακινήτων και συχνά είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη χρηματοδότηση του χώρου διαβίωσης. Αντίθετα, οι γυναίκες* έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να επηρεαστούν από την ενδοοικογενειακή βία, γεγονός που τις κρατά σε βίαιες σχέσεις και καθιστά πιο δύσκολο να φύγουν από τέτοιες καταστάσεις.

Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι: Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την πραγματικότητα της ζωής των γυναικών στην αγορά κατοικίας; Μια σημαντική πτυχή είναι η έλλειψη γυναικείων καταφυγίων και το γεγονός ότι τα οικονομικά προβλήματα επηρεάζουν σοβαρά την πρόσβαση στη στέγαση για πολλές γυναίκες. Η φεμινιστική στεγαστική πολιτική στοχεύει στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων που προκαλούνται από το φύλο, το εισόδημα και άλλους παράγοντες. Αυτή η προοπτική θεωρείται όλο και περισσότερο απαραίτητη για την αντιμετώπιση των στεγαστικών ζητημάτων και την ανάπτυξη λύσεων που πραγματικά ωφελούν όλους.

Κοινωνικές προκλήσεις στη στέγαση

Η κατάσταση στην αγορά κατοικίας χαρακτηρίζεται από κοινωνικές και χωρικές ανισότητες, οι οποίες επιδεινώνονται περαιτέρω από παράγοντες όπως το φύλο και η καταγωγή. Όπως εξηγεί το Ίδρυμα Rosa Luxemburg, οι γυναίκες* πλήττονται ιδιαίτερα από τον αποκλεισμό και τις διακρίσεις. Αυτή η κρίση στην Τσέλσι επιδεινώνεται από την πανδημία του Covid-19 και τον σχετικό πληθωρισμό. During the crisis, around 30,000 people in Germany forcibly lost their homes - that's 81 people per day. Συχνά πλήττονται ιδιαίτερα οι γυναίκες και οι μετανάστες που ανήκουν στο χαμηλότερο εισόδημα.

Όπως ο Tabea Latocha και ο Dr. Όπως τονίζει η Sarah Klosterkamp, ​​οι γυναίκες έχουν χαμηλότερο εισόδημα κατά μέσο όρο και συχνά πρέπει να ξοδεύουν μεγαλύτερο ποσοστό των μισθών τους για στέγαση. Αυτό σημαίνει ότι πολλές γυναίκες καταλήγουν σε επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης ή ακόμη και κινδυνεύουν να μείνουν άστεγες. Η έλλειψη κοινωνικής στέγασης κάνει την κατάσταση ακόμη πιο επισφαλή.

Φεμινιστικές προσεγγίσεις για την επίλυση της στεγαστικής κρίσης

Τα τελευταία χρόνια, οι φεμινιστικές προσεγγίσεις στην στεγαστική πολιτική έχουν αποκτήσει σημασία. Αυτές οι προσεγγίσεις δεν είναι ομοιογενείς, αλλά μάλλον καλύπτουν διαφορετικές οπτικές για το ζήτημα της στέγασης. Η φεμινιστική στεγαστική πολιτική θα πρέπει να αναγνωρίζει και να προωθεί την ποικιλομορφία της πραγματικότητας των ανθρώπων, πράγμα που σημαίνει ότι δεν αποκλείει κανέναν. Το επίκεντρο είναι η πρόσβαση στη στέγαση μέσω των συνεταιρισμών, τα μοντέλα αλληλεγγύης και η επέκταση της κοινωνικής στέγασης. Οι έννοιες της διαβίωσης με κοινοτικό προσανατολισμό και η ενσωμάτωση κοινών χώρων σε νέα οικιστικά έργα αποτελούν βασικά δομικά στοιχεία αυτής της πολιτικής.

Η Katalin Gennburg, εκπρόσωπος της αστικής ανάπτυξης του Κόμματος της Αριστεράς, επεσήμανε στη Βουλή των Αντιπροσώπων ότι είναι καιρός να αμφισβητηθεί η πατριαρχία και να σχεδιαστεί η πόλη με τέτοιο τρόπο ώστε να αξίζει να ζει κανείς για όλους. Ένας σημαντικός στόχος είναι να παρέχεται σε όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα σε επαρκή, ασφαλή και οικονομικά προσιτή στέγαση. Αυτό περιλαμβάνει επίσης μέτρα όπως η επέκταση των στεγαστικών έργων για γυναίκες και queer άτομα.

Οι φεμινιστικές έννοιες στέγασης που συζητάμε σήμερα χρονολογούνται από τις αρχές του αιώνα. Αυτές οι ιστορικές ρίζες δείχνουν ότι το ζήτημα της στέγασης είναι στενά συνδεδεμένο με τις σχέσεις εξουσίας στην κοινωνία. Αυτό πρέπει να αλλάξει προκειμένου να δημιουργηθούν δικαιότερες συνθήκες διαβίωσης. Ένα καλό παράδειγμα επιτυχημένης φεμινιστικής στεγαστικής πολιτικής είναι τα στεγαστικά έργα που σχεδιάζονται από ενοικιαστές για ενοικιαστές και προσφέρουν προοπτική σε γυναίκες που ζουν σε στρεσογόνες καταστάσεις.

Συνολικά, μένει να ελπίζουμε ότι οι φεμινιστικές προσεγγίσεις στην πολιτική στέγασης θα ακουστούν ευρύτερα και μπορούν να οδηγήσουν σε θεμελιώδη βελτίωση των συνθηκών στέγασης για τις γυναίκες. Ο δρόμος είναι μακρύς, αλλά η ανάγκη για αλλαγή είναι ξεκάθαρη. Προκειμένου να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις στην αγορά κατοικίας, χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλεγγύη και σαφή εστίαση στις ανάγκες όσων επηρεάζονται.