Wydobycie łodzi podwodnej U16: odkryto skarb archeologiczny!

Wydobycie łodzi podwodnej U16: odkryto skarb archeologiczny!

28 października 2025 r. w Muzeum Wind Force 10 w Cuxhaven odbył się emocjonujący wieczór wykładów na temat odzyskania łodzi podwodnej U 16. Drugi prezes klubu żeglarskiego, Ralf Gütlein, otworzył wydarzenie w obecności około 100 zainteresowanych słuchaczy. Dyrektor muzeum Christina Wawrzinek i prezes klubu Arne Ehlers serdecznie powitali obecnych i towarzyszyli uczestnikom przez wieczór pełen fascynujących wglądów w historię morską.

Ralf Gütlein przedstawił historyczny przegląd U 16, który został zbudowany w Kilonii w 1911 r. i ostatecznie zatonął podczas rejsu do Wielkiej Brytanii w 1919 r. W ciągu ponad 100 lat, w których wrak leżał w ujściu Łaby, zatonął w błocie i piasku, co odnotowano na mapach morskich i często niezauważony przez żeglugę. Ostatnie kompleksowe oględziny miały miejsce w 2023 roku, po czym przystąpiono do własnych prac naprawczych, w których wykorzystano holenderski dźwig pływający o udźwigu 1800 ton. Niestety w trakcie wydobywania wrak rozpadł się na dwie części. Jedną część przewieziono do Cuxhaven, druga nadal znajduje się 20 metrów głęboko w wodzie.

Kontekst historyczny i prace naprawcze

Doktor Henning Haßmann, archeolog państwowy, przedstawił naukowe znaczenie wraku i określił go jako „prawdziwą skarbnicę” dla badaczy. Kadłub łodzi podwodnej był kruchy i pokryty sieciami rybackimi. Wewnątrz archeolodzy znaleźli silniki elektryczne, napęd naftowy oraz skażone osady, które sklasyfikowano jako toksyczne odpady niebezpieczne. To po raz kolejny pokazuje, że ochrona takich zabytków morskich jest niezbędna dla ochrony środowiska i analiz naukowych.

Szczególnie ekscytujące jest to, że dowody wskazują, że pod koniec drugiej wojny światowej U 16 służył jako magazyn części zamiennych dla innych łodzi podwodnych. Umożliwia to dokładne badanie elementów technicznych, takich jak kable miedziane, włókna tekstylne i tworzywa sztuczne, co wyjaśnił dr Mike Belasus z Instytutu Historycznych Badań Wybrzeża Dolnej Saksonii.

Problem z pozwoleniami

Akcja ratownicza spotkała się z krytyką, ponieważ Urząd Dróg Wodnych i Żeglugi (WSA) oraz Federalna Agencja Nieruchomości nie były zaangażowane z wyprzedzeniem. Archeolodzy obawiali się, że o odnalezieniu nie poinformowano żadnego urzędu zajmującego się zabytkami. WSA uznaje wrak za część federalnej drogi wodnej i w związku z tym jest odpowiedzialna za jego uratowanie ze względów bezpieczeństwa, aby wykluczyć potencjalne zagrożenia dla żeglugi.

Na 6 listopada o godzinie 11:00 w Muzeum Wind Force 10 zapowiedziano konferencję prasową, podczas której zaprezentowane zostaną poszczególne części łodzi podwodnej. Mimo zaproszenia przedstawiciele WSA i Federalnej Agencji Nieruchomości nie wzięli w nim udziału. Czas pokaże, jakie będą reakcje polityczne i instytucjonalne na te kwestie.

Wieczór w Cuxhaven po raz kolejny pokazał, że praca archeologów ma nie tylko znaczenie historyczne, ale także obecne i przyszłe dla naszego społeczeństwa oraz sposobu, w jaki postępujemy z dziedzictwem historycznym. U16 ma nie tylko burzliwą historię, ale obecnie jest także przedmiotem nauk społecznych i badań środowiskowych, ponieważ kwestia zachowania tej historii będzie dotyczyć nas wszystkich.

Więcej szczegółów na temat akcji ratowniczej i tła historycznego U16 można znaleźć w relacji autorstwa Media CNV I Ingenieur.de które dostarczają szczegółowych informacji i analiz.