Alarmerende gendersegregatie: Vrouwenunie waarschuwt voor nieuw gevaar!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

In het Ennepe-Ruhr-district uitte Sarah Kramer van de Vrouwenunie haar bezorgdheid over gendergescheiden diploma-uitreikingen op middelbare scholen en waarschuwde voor religieuze desintegratie.

Im Ennepe-Ruhr-Kreis äußert Sarah Kramer von der Frauen Union Bedenken über geschlechtergetrennte Abiturfeiern und warnte vor religiöser Desintegration.
In het Ennepe-Ruhr-district uitte Sarah Kramer van de Vrouwenunie haar bezorgdheid over gendergescheiden diploma-uitreikingen op middelbare scholen en waarschuwde voor religieuze desintegratie.

Alarmerende gendersegregatie: Vrouwenunie waarschuwt voor nieuw gevaar!

In Essen zorgt een voorstel voor een geslachtsgescheiden viering van de Abitur-klasse voor verhitte discussies. Sarah Kramer, voorzitter van de Vrouwenbond in het Ennepe-Ruhrgebied, spreekt duidelijke zorgen uit. Zij beschouwt het plan om de diploma-uitreiking voor jongens en meisjes apart te houden als een gevaarlijke ontwikkeling die religieus gemotiveerde gendersegregatie niet verenigt met de Basiswet en het daarin verankerde gelijkheidsbeginsel. “Het is alarmerend dat dergelijke ideeën steeds meer terrein winnen onder studenten”, zegt Kramer. Volgens haar weerspiegelt het project een diepere ideologische motivatie die steeds meer zijn weg vindt naar scholen.

Kramer verwijst naar een WAZ-rapport waarin de ondersteuning van de middelbare school door juridische experts wordt besproken. Dit wordt kritisch bekeken door veel leraren die hebben besloten niet aan de viering deel te nemen. In een tijd waarin steeds meer studenten evenementen zoals zwemmen en sportlessen boycotten vanwege religieuze overtuigingen, vreest ze dat extreme opvattingen geleidelijk aan in het schoolsysteem worden geïntegreerd.

Religieuze wortels en gendersegregatie

Het debat over gendersegregatie op scholen en in de samenleving heeft diepere culturele en historische wortels. Als je naar de grote religies kijkt: deze ontstonden 2500 tot 1500 jaar geleden in patriarchale samenlevingen waarin verschillende rollen voor mannen en vrouwen werden gedefinieerd. Deze tradities zijn ook vandaag de dag terug te vinden, en veel religieuze praktijken weerspiegelen de sociale omstandigheden van die tijd. Het onderscheid tussen mannen en vrouwen wordt in veel religieuze gemeenschappen vaak gezien als door God gegeven en reguleert nog steeds het sociale leven, zoals blijkt uit een artikel van Deutschlandfunk Kultur.

In het christendom, het jodendom en de islam zijn regels met betrekking tot vrouwenkleding en de scheiding van geslachten in de eredienst wijdverbreid. In veel kerken, vooral in meer landelijke gebieden, scheiden gordijnen de zitplaatsen voor mannen en vrouwen, terwijl sommige islamitische gemeenschappen ook aparte kamers hebben voor verschillende geslachten. Dergelijke praktijken hebben het potentieel om de gendergelijkheid te ondermijnen, inclusief kritische beschouwing van de rol van vrouwen in religieuze gemeenschappen. Volgens een onderzoek van het Federaal Agentschap voor Burgereducatie zorgen patriarchale structuren er vaak voor dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in religieuze zaken.

Een oproep tot holisme

Kramer waarschuwt voor de gevaren die kunnen voortvloeien uit het groeiende religieuze fundamentalisme op scholen. Het is bijzonder zorgwekkend dat steeds meer leerlingen hun hoofddoek alleen naar school dragen uit angst voor sociale druk van religieuze groeperingen. Ze omschrijft dit als een vorm van intimidatie. Zij is van mening dat het idee dat alleen scholen verantwoordelijk zijn voor het voorkomen van religieus of politiek gemotiveerde extremen onhoudbaar is. In plaats daarvan moet de hele samenleving samenwerken om een ​​inclusieve en respectvolle leeromgeving te bevorderen.

Al in de jaren vijftig noemde Friedrich Heiler de grote religies ‘mannenreligies’, die op verschillende manieren onderdrukking en minachting aan vrouwen oplegden. De bewering dat mannen leiders zijn in religieuze organisaties blijft een realiteit. In de afgelopen twintig jaar is het bewustzijn van het androcentrische karakter van religies toegenomen, maar de weg naar gendergelijkheid blijft vaak een hobbelige weg. Feministische theologieën en hervormingsbewegingen zijn impulsen die proberen deze omstandigheden te veranderen en vrouwen in staat te stellen meer te participeren.

Het debat over de gender-gescheiden diploma-uitreiking op de middelbare school in Essen is daarom niet alleen een lokaal geschil, maar brengt ook diepere sociale vragen over gelijkheid, integratie en de rol van religies in het moderne leven samen. Het valt nog te hopen dat de stemmen van degenen die pleiten voor een gendergelijkheid en inclusieve samenleving gehoord kunnen worden en dat er over de hele linie verandering teweeg zal worden gebracht.