De rechtbank wijst de pensioenvordering van de advocaat af wegens gebrek aan bewijs

De rechtbank wijst de pensioenvordering van de advocaat af wegens gebrek aan bewijs

Een uitspraak van de rechtbank uit maart 2025 zorgt voor opschudding in de pensioenplanning van zelfstandigen en gepensioneerden. De Sociale Rechtbank van Noordrijn-Westfalen behandelde een spannende zaak waarbij een gepensioneerde advocaat betrokken was die ontbrekende pensioenpremies wilde claimen. De man had geprobeerd verschillende vermeldingen uit zijn professionele biografie in de pensioenverzekering te smokkelen: zijn taakstraf, zijn tijd als zelfstandig advocaat en zijn fase van werkloosheid.

Om specifiek te zijn: hij wilde zijn tijdgemeenschapsdienstvan 1 juli 1975 tot 31 oktober 1976, zijn zelfstandige werkzaamheden als advocaat van 1988 tot 2004 en de tijd dat hij in loondienst waswerkloosheidtussen oktober 2007 en februari 2008. Maar zijn inspanningen mislukten. De aanvraag bij de Duitse pensioenverzekering (DRV) werd zonder opgaaf van redenen afgewezen omdat de juiste bewijsstukken ontbraken. Een poging bij de Sociale Rechtbank van Keulen was in 2018 al mislukt en ook het hoger beroep had geen effect.

Het vonnis en de gevolgen ervan

De rechtbank maakte duidelijk dat verzoeker niet kon bewijzen dat hij daadwerkelijk pensioenpremies had betaald. Wat de taakstraf betreft, bleek uit de controle dat de termijn voor bijbetaling al was verstreken. In de regeling staat dat aanvullende uitkeringen voor pensioendelen die dateren van vóór 1992 alleen mogelijk zijn in bijzondere gevallen van ontbering, maar dit werd hier afgewezen.

Ook voor zelfstandigen was de situatie moeilijk. Vóór 1999 bestond er geen verplichte verzekering voor schijnzelfstandigheid, en na 1999 werden er ook geen premies betaald. Ook hier was de termijn voor bijbetaling al lang verstreken. Tijdens de werkloosheidsfase kon de eiser ook geen enkel bewijs overleggen van een basiswerkloosheidsregistratie of van de ontvangst van een werkloosheidsuitkering.

De bedreigende gevolgen van schijnzelfstandigheid

In deze context is het probleem vanValse zelfstandigheidweer helder. Deze arbeidsvorm heeft niet alleen juridische maar ook financiële gevolgen voor alle betrokkenen: zowel opdrachtnemers als opdrachtgevers. Als arbeidsrelaties verkeerd worden geclassificeerd, weten betrokkenen vaak niet dat zij zich in een voor het sociale zekerheidsrecht relevante positie bevinden.

Een blik op het wettelijke kader laat zien dat de verplichte verzekering vaak met terugwerkende kracht ingaat zodra een voor de sociale zekerheidswetgeving relevante tewerkstelling tot stand komt. Dit wordt met name geregeld door de statusbepalingsprocedure van de Duitse pensioenverzekering, die bedoeld is om dergelijke verschillen te helpen verduidelijken. Werkgevers riskeren hoge bijbetalingen voor sociale zekerheidsbijdragen als zij zich niet correct gedragen, wat vooral duidelijk wordt tijdens een bedrijfsaudit.

Uit de discussie rondom dit onderwerp blijkt hoe belangrijk het is dat zowel zelfstandigen als bedrijven duidelijk zijn over hun rechten en plichten. Vooral in tijden van platformwerk en flexibele contractuele regelingen is het van cruciaal belang dat de verschillen tussen echt zelfstandig ondernemerschap en afhankelijk werk bekend zijn. Hiertoe behoren onder meer kenmerken als het gebonden zijn aan instructies of zelfs het dragen van ondernemersrisico, die vaak over het hoofd worden gezien.

De uitspraak van de Sociale Rechtbank onderstreept de centrale boodschap: Als u onaangename verrassingen wilt voorkomen wanneer u de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, moet u tijdig zorgen voor duidelijkheid over uw premieafrekening. Anders loopt de pensioenrekening op een ongelegen moment leeg, en dat heeft niet alleen individuele maar ook maatschappelijke relevantie.

Voor meer informatie over dit onderwerp en de juridische achtergrond kunnen geïnteresseerde lezers de artikelen lezen uit Pensioenaankondiging24, Haufe En Duitse pensioenverzekering raadplegen.