Generatie Z eist: flexibiliteit in plaats van rigide werktijden!

Generatie Z eist: flexibiliteit in plaats van rigide werktijden!

Momenteel woedt er in het Rijnlandse Hamm een ​​verhit debat over wat Generatie Z – een term die degenen beschrijft die tussen 1996 en 2009 zijn geboren – verwacht van de traditionele arbeidswereld en hoe deze jongeren zich voelen op de arbeidsmarkt. Op een onderwijsbeurs uitte influencer en deelnemer aan Duitslands Next Top Model, Julian Kamps, na slechts drie weken dienstverband zijn ontevredenheid over de klassieke werkdag. “Drie en een half uur vrije tijd na een werkdag van 7.30 uur tot 18.41 uur – kan dat echt het levensmodel zijn?” vraagt ​​Kamps zich af in een virale video die veel aandacht krijgt in het huidige debat over werkcultuur. Het discours over de last van de achturendag en de verwachtingen van jongeren wint aan momentum, en het wordt duidelijk dat Generatie Z niet zomaar bereid is dezelfde offers te brengen als hun voorgangers.

Zoals de Tagesschau meldt, hechten veel vertegenwoordigers van deze generatie groot belang aan een goede balans tussen werk en privéleven. De 16-jarige Selahattin droomt ervan onafhankelijk te worden en niet elke dag naar kantoor te hoeven. “Elke dag werken is niets voor mij”, geeft hij toe, terwijl zijn collega’s ook nadenken over flexibele werkmodellen. Zijn vriendin Finja, een student, vindt de reguliere werkdag stressvol en wil graag alternatieve werktijden die meer ruimte bieden voor het privéleven. Alexander, een stagiair, ziet zijn huidige baan als een plicht, maar wil in de toekomst graag flexwerk hebben.

Het scepticisme van werkgevers

Maar hoe zit het met de andere kant van de medaille? Matthias Kottmann, directeur van een metaalverwerkend bedrijf, uit zijn zorgen over de bereidheid van zijn jongere werknemers om te werken. Hij benadrukt dat de discussie over de balans tussen werk en privéleven niet voorbij mag gaan aan de noodzaak van werkprestaties. “De vraag blijft hoeveel flexibiliteit de economie kan tolereren zonder dat de productiviteit daaronder lijdt”, zegt hij. Tidi von Tiedemann, directeur van een filmproductiebedrijf, ziet de flexibiliteit echter als een kans. Hij meldt dat concessies aan jonge werknemers hun motivatie kunnen vergroten en zelfs kunnen helpen het tekort aan geschoolde arbeidskrachten tegen te gaan.

De onderzoeksresultaten van Statista onderstrepen het perspectief van Generatie Z. Ongeveer 78 procent is bereid van baan te veranderen als er betere verdienmogelijkheden ontstaan. Bijna twee derde wil een open en moderne managementcultuur die hun prestaties waardeert. Daarnaast vraagt ​​75 procent ondersteuning op het gebied van geestelijke gezondheid op het werk.

Hoe vergelijkt Generatie Z zich?

Maar niet alles wat blinkt is goud: terwijl in Duitsland ongeveer 6,2 miljoen mensen tussen de 20 en 29 jaar werken die onderworpen zijn aan socialezekerheidsbijdragen, vormt Generatie Z in totaal ongeveer 12 miljoen van de bevolking, wat overeenkomt met een aandeel van ongeveer 14,8 procent. De zorgen over de productiviteit van deze generatie zijn onder de oudere generaties niet ongegrond. Ruim tweederde van de oudere generaties beschouwt Generatie Z als minder capabel. Volgens onderzoeken streeft tweederde van generatie Z naar professioneel succes, net als de millennials.

Het debat gaat daarom niet alleen over de vraag of de nieuwe arbeidsmodellen van invloed kunnen zijn op de pensionering van toekomstige werknemers, maar ook over hoe de economie en de samenleving als geheel reageren op de behoeften van een generatie die het arbeidsleven opnieuw wil definiëren. De vraag naar een flexibelere levensstijl zou het potentieel kunnen hebben om de werkcultuur permanent te veranderen. Het valt nog te bezien of werkgevers bereid zijn deze verandering te steunen of dat scepticisme en traditie de boventoon zullen voeren.

In het debat over het werkmodel van de toekomst lijkt het essentieel om het wederzijds begrip tussen werkgevers en Generatie Z te bevorderen om zo een weg te vinden die recht doet aan beide kanten. Het Rijnland beleeft een opwindende fase in de structuur van de werkende wereld; of de berichtgeving lui of ijverig is, valt nog te bezien.