Ο Φρανκενστάιν του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο: Μια ταινία κάτι περισσότερο από τέρατα!

Ο Φρανκενστάιν του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο: Μια ταινία κάτι περισσότερο από τέρατα!

Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο διακρίνεται όχι μόνο για τις εντυπωσιακές υποψηφιότητες και τα βραβεία του για Όσκαρ, αλλά και για τους εξαιρετικούς κινηματογραφικούς του κόσμους. Σήμερα, 7 Νοεμβρίου 2025, η νέα του ταινία «Frankenstein» μπορεί πλέον να προβληθεί στο Netflix και έχει ήδη τραβήξει την προσοχή όταν έκανε πρεμιέρα στη Βενετία τον Αύγουστο. Μεγαλόφωνος Radiowuppertal Η ταινία είναι μια από τις πιο τολμηρές ερμηνείες του κλασικού της Mary Shelley.

Το όραμα του Ντελ Τόρο για το «Φρανκενστάιν» είναι γεμάτο από την χαρακτηριστική γοτθική αισθητική του. Το κόστος παραγωγής ανήλθε στα εντυπωσιακά 120 εκατομμύρια ευρώ και αυτό δεν είναι τυχαίο – τα περίτεχνα σχεδιασμένα, χειροποίητα σκηνικά συμβάλλουν σημαντικά στην παραμυθένια ατμόσφαιρα της ταινίας. Σε διάρκεια δυόμιση ωρών, η ταινία μας μεταφέρει στις σκοτεινές γωνιές ενός κάστρου, στην ταραγμένη θάλασσα και στο μυστικό εργαστήριο ενός φιλόδοξου επιστήμονα.

Ένα εξέχον καστ και συναρπαστικοί χαρακτήρες

Με ένα πολύ γνωστό καστ που περιλαμβάνει τους Όσκαρ Άιζακ ως Βίκτορ Φρανκενστάιν, Κρίστοφ Βαλτς και Τζέικομπ Έλορντι, η ταινία είναι γεμάτη με κορυφαίες ερμηνείες. Ο Ισαάκ απεικονίζει τον χαρισματικό αλλά αλαζονικό επιστήμονα, ενώ ο Έλορντι γλιστράει στο δέρμα του πλάσματος. Το τέρας δεν απεικονίζεται εδώ ως μια μονοδιάστατη φιγούρα, αλλά ως ένα ευαίσθητο ον που αναζητά την αγάπη και το ανήκειν πριν πάρει μια καταστροφική τροπή στην προσπάθειά του για αποδοχή.

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή της ταινίας είναι η έμφαση που δίνει στις σχέσεις πατέρα-γιου, ένα θέμα που ο ντελ Τόρο διερευνά αρκετές φορές. Στον ρόλο του αδερφού του Βίκτορ, ο Φέλιξ Κάμερερ δίνει μια εικόνα για τις περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις που διαμορφώνουν σημαντικά τους χαρακτήρες.

Η πορεία προς τον ρόλο του τέρατος

Ο Jacob Elordi προετοιμάστηκε σχολαστικά για τον ρόλο του μελετώντας παλιές βωβές ταινίες. Ήθελε λοιπόν να βιώσει τον κόσμο από την οπτική γωνία του χαρακτήρα του. Αυτό περιελάμβανε επίσης μια περίπλοκη διαδικασία μακιγιάζ που χρειαζόταν έως και δέκα ώρες την ημέρα. Ο ίδιος ο Ντελ Τόρο συνέκρινε αυτή τη διαδικασία με ένα θρησκευτικό τελετουργικό και ενθάρρυνε τους ηθοποιούς του να το δουν ως μια μορφή διαλογισμού - μια στρατηγική που δίνει στη δημιουργία της ταινίας ένα βαθύ συναισθηματικό πλαίσιο.

Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο παραμένει κύριος της τέχνης του και με το «Φρανκενστάιν» καταφέρνει για άλλη μια φορά να παρασύρει το κοινό σε μια άλλη πραγματικότητα. Μένει να δούμε πώς θα υποδεχθεί η ταινία από τους θεατές, αλλά η προσμονή είναι σίγουρα μεγάλη - σίγουρα έχει την ικανότητα να δημιουργεί συναρπαστικές ιστορίες.