Rehlinger en het SPD-manifest: een geschil over vrede en politiek!

Rehlinger en het SPD-manifest: een geschil over vrede en politiek!

De afgelopen dagen zorgde een position paper binnen de SPD voor opwinding en verhitte discussies. Het manifest, dat werd ondertekend door verschillende politici uit het linkse kamp, ​​dringt aan op een andere koers in het buitenlands en veiligheidsbeleid van de Bondsrepubliek. De ondertekenaars roepen onder meer op tot diplomatieke gesprekken met Rusland en tot stopzetting van de stationering van nieuwe Amerikaanse middellangeafstandsraketten in Duitsland. Gezien de komende SPD-partijconferentie eind juni is het duidelijk dat de meningen binnen de partij sterk uiteenlopen.

Premier Anke Rehlinger van Saarland en vice-voorzitter van de SPD gaven commentaar op de standpunten van het manifest nadat ze pas over de inhoud ervan hoorde nadat het publiekelijk was aangekondigd. Ze is van mening dat een debat over vrede en veiligheid essentieel is en vergelijkt dit met de discoursen die plaatsvonden in de jaren tachtig, toen de vredesbeweging zeer actief was. Rehlinger erkent dat er binnen de partij verschillende opvattingen bestaan, ook al is zij het persoonlijk niet eens met de standpunten in het manifest. “Er zijn veel vredelievende mensen in Duitsland”, zegt ze, waarbij ze benadrukt dat alle partijleden bij de debatten betrokken moeten worden.

Delen van de SPD roepen op tot een verandering in het buitenlands beleid

Het manifest stelt een geleidelijke terugkeer naar de diplomatieke betrekkingen en een intensivering van de inspanningen voor vrede voor. Ook is er behoefte aan defensiemateriaal van de krijgsmacht dat bescherming biedt zonder extra risico's te creëren. De initiatiefnemers hechten er ook belang aan om rekening te houden met de behoeften van het Mondiale Zuiden, vooral op het gebied van klimaatbescherming. Een wapenwedloop moet vermeden worden om Duitsland niet tot doelwit te maken, legt de Stahl Mitte van deutschlandfunk.de uit.

SPD-leider Lars Klingbeil heeft duidelijk afstand genomen van de voorstellen uit het manifest. Hij stelt dat Rusland verantwoordelijk is voor het lijden in Oekraïne en dat Vladimir Poetin de oorlog onmiddellijk zou kunnen beëindigen, maar dat niet doet. Klingbeil benadrukt dat een ommekeer in de steun aan Oekraïne niet ter discussie staat. “Er is geen alternatief voor militaire kracht gekoppeld aan diplomatieke inspanningen”, voegt hij eraan toe, en hij ziet het standpuntnota niet als een persoonlijke aanval, maar als onderdeel van de discussie binnen de partij. Minister van Defensie Boris Pistorius bekritiseert de eisen als een “ontkenning van de realiteit” en waarschuwt dat Poetin tot nu toe alle diplomatieke inspanningen heeft gesaboteerd.

Wat betekent dit voor de SPD?

Met het komende partijcongres tussen 27 en 29 juni staat de SPD voor de uitdaging een evenwicht te vinden tussen de verschillende stromingen binnen de partij. De initiatiefnemers van het manifest, waartoe ook Rolf Mützenich en Ralf Stegner behoren, zien hun eisen als een discussiestuk en niet als een aanval op de federale overheid. Ze streven naar een brede discussie over een nieuw veiligheids- en buitenlands beleid dat rekening houdt met zowel de nationale veiligheid als mondiale uitdagingen zoals klimaatverandering.

Het valt nog te bezien hoe de SPD zichzelf zal positioneren op de komende partijconferentie en of de verschillende stromingen in de partij een consensuskoers kunnen vinden. Zoals Anke Rehlinger concludeert, zou deze partijconferentie een belangrijke kans kunnen zijn om nieuwe kracht te verwerven en verschillende meningen in een constructieve richting te sturen.