Οι μαθητές ως καθαρίστριες; Καυτή διαμάχη για την καθαριότητα στα σχολεία!
Στο Enzkreis, η πρόταση να καθαρίζουν οι μαθητές μόνοι τους τις τάξεις τους προκαλεί αμφιλεγόμενες συζητήσεις σχετικά με την ευθύνη και την οικονομική ανακούφιση.

Οι μαθητές ως καθαρίστριες; Καυτή διαμάχη για την καθαριότητα στα σχολεία!
Μια πρόταση του δημάρχου του Schwäbisch Gmünd προκαλεί πολλή συζήτηση: τα παιδιά και οι νέοι πρέπει να βοηθήσουν στον καθαρισμό των τάξεων τους. Αυτή η ιδέα, η οποία αντιμετωπίζεται με κάποια ψυχραιμία στην περιοχή, έχει ωστόσο προκαλέσει πραγματική κατακραυγή. Οι κανονισμοί που αφορούν το τραπέζι και τις υπηρεσίες σκούπας είναι ήδη μέρος της καθημερινής ζωής σε πολλά σχολεία. Ο κύριος λόγος πίσω από τη συζήτηση είναι η ελπίδα ενίσχυσης της αυτευθυνότητας των μαθητών και ταυτόχρονα επίτευξης οικονομικής ανακούφισης για τις τοπικές αρχές. Σύμφωνα με το PZ News, αυτό θα μπορούσε να ανακουφίσει την πόλη από έως και 250.000 ευρώ ετησίως.
Αλλά η πρόταση προκαλεί επίσης σαφή κριτική. Οι σκεπτικιστές, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων των δημάρχων του Enzkreis, αναρωτιούνται πόσο σημαντική εξοικονόμηση μπορεί να επιτευχθεί με το σκούπισμα ή την ηλεκτρική σκούπα. Τονίζεται επίσης ότι η συντήρηση των σχολικών κτιρίων βρίσκεται ουσιαστικά στα χέρια των πόλεων και των δήμων, που οι ίδιοι παλεύουν ολοένα και περισσότερο με οικονομικές δυσκολίες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο υπουργός Εσωτερικών Thomas Strobl (CDU) θυμάται επίσης τις δικές του εμπειρίες με τον καθαρισμό των αιθουσών διδασκαλίας - μια δραστηριότητα που δεν θεωρεί τραυματική, αλλά η διαμάχη μιλά πλέον πολύ στην πολιτική του κράτους.
Μια ματιά στο νομικό πλαίσιο
Πώς μοιάζει όμως νομικά; Το Υπουργείο Πολιτισμού της Βάδης-Βυρτεμβέργης είναι της γνώμης ότι δεν υπάρχει επαρκές νομικό πλαίσιο για την πρόσληψη μαθητών ως προσωπικού καθαριότητας. Επιτρέπονται μόνο κοινοτικές δραστηριότητες με εκπαιδευτικά κίνητρα και η πρόταση θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι οι μαθητές είναι τεμπέληδες. Αυτό επικρίνεται όχι μόνο από τους εκπροσώπους των μαθητών, αλλά και από τους εκπροσώπους των γονέων, οι οποίοι φοβούνται ότι η ευθύνη θα μετατοπίσει διαρθρωτικά προβλήματα. Φωνές από [Στουτγκάρτερ Nachrichten](https://www.stuttgarter-nachrichten.de/content.reinigungsarbeiter-an-schulen-die-putz-deb atte-wurf-ein-besseres-licht-auf-schueler-voellig-zu-unrecht.46073e09-6c39-4b86-a906-4e88341148e1.html) υποστηρίζουν ότι τα σχολεία δεν αντικαθιστούν το προσωπικό καθαριότητας που πρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά και όχι να καθαρίζουν.
Παράλληλα με αυτή τη συζήτηση, υπάρχουν ήδη προσεγγίσεις στη Γερμανία για εθελοντική συμμετοχή των μαθητών στην καθαριότητα, για παράδειγμα μέσω φοιτητικών εταιρειών που αναλαμβάνουν εργασίες καθαρισμού. Στο εξωτερικό, όπως στην Ιαπωνία και τη Σιγκαπούρη, οι μαθητές καθαρίζουν τις τάξεις τους καθημερινά και είναι μέρος της σχολικής τους κουλτούρας. Δεν πρόκειται μόνο για την καθαριότητα, αλλά και για το ομαδικό πνεύμα και το αίσθημα ευθύνης, όπως αναφέρει ο NA-DR. Η ενασχόληση με την τρέχουσα συζήτηση εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τις αξίες και την ευθύνη στην εκπαίδευση.
Συμπέρασμα: Ένα ευαίσθητο θέμα με πολλές πτυχές
Η συζήτηση σχετικά με το ότι οι μαθητές διατηρούν τις σχολικές αίθουσες καθαρές είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ρεαλιστική πρόταση. Θίγει επίσης ζητήματα εκπαίδευσης, ευθύνης και οικονομικής επιβάρυνσης των δήμων. Μένει να δούμε πώς θα ηρεμήσουν οι ιδιοσυγκρασίες γύρω από αυτό το θέμα και αν θα βρεθούν δημιουργικές λύσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τόσο την καθαριότητα όσο και την παιδεία.