Διαφωνία για το Kirchweg: Η Κοινότητα απαιτεί εκ των προτέρων δικαιώματα δημοσιότητας

Διαφωνία για το Kirchweg: Η Κοινότητα απαιτεί εκ των προτέρων δικαιώματα δημοσιότητας

Τα πράγματα σιγοβράζουν στο Schwenningen: μια διαμάχη για έναν ιδιωτικό δρόμο προκαλεί πολύ ενθουσιασμό στην κοινότητα. Οι υπεύθυνοι σχεδιάζουν να το δηλώσουν ως δημόσιο - ένα βήμα που οδηγεί τους ιδιοκτήτες Jürgen Klemm και Claudia Hogenhuis στα οδοφράγματα. Σύμφωνα με το Geoportal Baden-Württemberg, το Kirchweg, το οποίο διασχίζει εν μέρει την ιδιοκτησία τους στην οδό Hauptstrasse 43, επισημαίνεται ως ιδιωτικό μονοπάτι με πινακίδα απαγόρευσης εισόδου για μη κατοίκους. Η σύγκρουση προέκυψε όταν ένα οικοδομικό έργο βρισκόταν σε εξέλιξη στη γειτονιά και οι δύο ιδιοκτήτες σπιτιού ανησυχούσαν για πιθανές ζημιές από εξοπλισμό κατασκευής. Τέλος, διευκρίνισαν με τον δικηγόρο τους ότι ως ιδιοκτήτες θα ευθύνονται για οποιαδήποτε ζημία.

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια αντιπαράθεση με την κοινότητα, η οποία θεώρησε τη διαδρομή της εκκλησίας ως δημόσια. Αυτός ο ισχυρισμός βασίζεται σε μια έννοια που κατοχυρώνεται στο Ρωμαϊκό Δίκαιο, γνωστή ως «αμνημόνευτος νόμος παραγραφής». Η κοινότητα υποστηρίζει ότι το μονοπάτι χρησιμοποιείται συνεχώς από αμνημονεύτων χρόνων και ότι ως εκ τούτου έχει προκύψει ένα δημόσιο δικαίωμα. Προκειμένου να ενισχύσει τη θέση του, αναφέρεται σε συνοικιακό άτλαντα των ετών 1872 έως 1875, ο οποίος προορίζεται να αποδείξει τη χρήση αυτή. Αντλούν τα επιχειρήματά τους απευθείας από τον πυρήνα του ρωμαϊκού δικαίου, το οποίο αποτελεί μέρος του γερμανικού δικαίου από τον Μεσαίωνα, υποστηριζόμενο από τις γερμανικές παραδόσεις και την ανάπτυξη του νομικού συστήματος ανά τους αιώνες, όπως εξηγείται στη Wikipedia).

Η νομική διαμάχη φτάνει στα άκρα

Οι Klemm και Hogenhuis, από την άλλη πλευρά, βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα ενός νομικού θεσμού που, κατά τη γνώμη τους, υφίσταται κατάχρηση. Φοβούνται την απαλλοτρίωση χωρίς επαρκή αποζημίωση. Τα επιχειρήματά τους βασίζονται, μεταξύ άλλων, σε δικαίωμα διέλευσης που είχε καταχωριστεί τη δεκαετία του 1970 και σε πρόταση του δήμου το 1998 για την αγορά του μονοπατιού, η οποία απορρίφθηκε. Η πρώτη ακροαματική διαδικασία που έφερε τη διαμάχη στο εδώλιο του δικαστή ολοκληρώθηκε με εισήγηση για εξωδικαστικό συμβιβασμό - αλλά αυτό δεν υλοποιήθηκε. Σε επόμενο ραντεβού, ανακρίθηκαν δύο μεγαλύτεροι μάρτυρες που έπρεπε να καταθέσουν για τη χρήση του μονοπατιού της εκκλησίας πριν από το 1964.

Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: το δικαστήριο αποφάσισε ότι το μονοπάτι της εκκλησίας είναι ιδιωτικό μονοπάτι και όχι δημόσιο μονοπάτι. Ωστόσο, η απόφαση αυτή δεν είναι ακόμη τελεσίδικη και υπάρχει η δυνατότητα να ασκηθεί έφεση. Ο δήμαρχος Ewald Hoffmann είπε ότι ο δήμος ήθελε να περιμένει προσεκτικά για αυτήν την ετυμηγορία πριν κάνει το επόμενο βήμα.

Αυτό το θέμα δημιουργεί πολλή σύνδεση στην κοινότητα. Συνδέει τις πτυχές του γερμανικού δικαίου της εποχής με τις σύγχρονες προκλήσεις και δείχνει πόσο βαθιά είναι συνυφασμένες οι ρίζες της κατανόησής μας για το δίκαιο στην ιστορία. Η απόφαση για το εάν το μονοπάτι της εκκλησίας ταξινομείται ως δημόσιο ή ιδιωτικό θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες συνέπειες για τους ιδιοκτήτες και την κοινότητα. Μέχρι τότε, η διαμάχη παραμένει ένα καυτό θέμα που συνεχίζει να αποτελεί πηγή συζήτησης.

Δεδομένης της νομικής πολυπλοκότητας, είναι μάλλον καλή ιδέα για τον Schwenningers να ενημερώνεται για τα ιστορικά θεμέλια του νόμου που τους επηρεάζει σε καθημερινή βάση. Τελικά, οι εμπλοκές μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου είναι ένα σχετικό ζήτημα όχι μόνο στο Schwenningen, αλλά παντού όπου συγκρούονται ιδιοκτησία και χρήση.