Tübingen: Νέοι επιστήμονες κερδίζουν τα βραβεία Attempto 2025!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ο Δρ Philipp Klocke και ο Dr. Peng Liu θα λάβουν τα βραβεία Attempto 2025 στο Tübingen για εξαιρετική νευροεπιστημονική έρευνα.

Dr. Philipp Klocke und Dr. Peng Liu erhalten die Attempto-Preise 2025 in Tübingen für herausragende neurowissenschaftliche Forschung.
Ο Δρ Philipp Klocke και ο Dr. Peng Liu θα λάβουν τα βραβεία Attempto 2025 στο Tübingen για εξαιρετική νευροεπιστημονική έρευνα.

Tübingen: Νέοι επιστήμονες κερδίζουν τα βραβεία Attempto 2025!

Τα βραβεία Attempto του Ιδρύματος Tübingen Attempto απονεμήθηκαν στις 15 Οκτωβρίου 2025. Δύο εξαιρετικοί επιστήμονες, ο Δρ Philipp Klocke και ο Dr. Peng Liu, αναγνωρίστηκαν για την αξιοσημείωτη συνεισφορά τους στη νευροεπιστήμη. Ο Δρ Klocke έλαβε το βραβείο για την έρευνά του σε μπλοκ κίνησης σε ασθενείς με Πάρκινσον, ενώ η Δρ Liu τιμήθηκε για τις μελέτες της σχετικά με τις διαδικασίες γήρανσης στον εγκεφαλικό φλοιό. Τα βραβεία είναι προικισμένα με 5.000 ευρώ το καθένα και παρουσιάστηκαν στη γενική συνέλευση του Συλλόγου Φίλων του Πανεπιστημίου του Tübingen, όπως αναφέρει το [idw-online.de](https://nachrichten.idw-online.de/2025/10/16/attempto-preise-gehen-an-eineeicher-neuro ακαδημαϊκός;groupcolor=4).

Ο Δρ Klocke, ο οποίος εργάζεται στο Τμήμα Νευρολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Tübingen και στο Hertie Institute for Clinical Brain Research, έχει εργαστεί εντατικά για το φαινόμενο του «παγώματος» στη νόσο του Πάρκινσον. Αυτά τα βραχυπρόθεσμα μπλοκ κίνησης συμβαίνουν συχνά σε προχωρημένα στάδια της νόσου και αποτελούν τεράστια πρόκληση για πολλούς από αυτούς που επηρεάζονται. Στη μελέτη του, ο Klocke δείχνει ότι τόσο οι διαταραχές ενεργοποίησης όσο και απενεργοποίησης συμβαίνουν στον υποθαλαμικό πυρήνα πριν και κατά τη διάρκεια της κατάψυξης. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν ένα κρίσιμο βήμα στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον.

Έρευνα για τη νόσο του Πάρκινσον και τις προκλήσεις του

Η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και είναι η δεύτερη πιο συχνή νόσος του εγκεφάλου μετά το Αλτσχάιμερ, όπως περιγράφεται στο scisimple.com. Τα τυπικά συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν κινητικούς περιορισμούς, οι οποίοι βλάπτουν όλο και περισσότερο την ποιότητα ζωής των προσβεβλημένων. Συγκεκριμένα, η απώλεια των εγκεφαλικών κυττάρων στη μέλαινα ουσία οδηγεί σε έλλειψη άσκησης και άλλες επιπλοκές. Περίπου οι μισοί ασθενείς αναπτύσσουν ανήσυχες κινήσεις, οι οποίες συχνά σχετίζονται με θεραπείες.

Αλλά ακόμη και σε προχωρημένα στάδια, όσοι πάσχουν από Πάρκινσον συχνά παρουσιάζουν προβλήματα στάσης και ισορροπίας, που οδηγούν σε αυξημένο κίνδυνο πτώσης. Τα φάρμακα για το Πάρκινσον συχνά προσφέρουν μόνο μικρές βελτιώσεις, γεγονός που καθιστά την έρευνα ακόμη πιο σημαντική. Ψυχιατρικές επιπλοκές όπως άνοια ή παραισθήσεις μπορεί επίσης να εμφανιστούν καθώς η νόσος εξελίσσεται parkinsonstiftung.de.

Η Δρ Λιου και η πρωτοποριακή έρευνά της

Ο Δρ Peng Liu, ο οποίος εργάζεται επίσης στο Hertie Institute for Clinical Brain Research, μελετά τις αλλαγές στον εγκεφαλικό φλοιό που συνοδεύουν την επεξεργασία των ερεθισμάτων αφής καθώς γερνάμε. Οι μελέτες τους έδειξαν ότι με την αύξηση της ηλικίας ο εγκεφαλικός φλοιός γίνεται πιο λεπτός, ενώ το τέταρτο στρώμα ιδιαίτερα παρουσιάζει αύξηση της μυελίνης. Εξετάζει επίσης ατομικές διαφορές, όπως ένα άτομο που έχει μόνο ένα χέρι από τη γέννησή του. Τέτοια ευρήματα θα μπορούσαν να αποκαλύψουν πολλά για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος σε διάφορα στάδια της ζωής.

Η συγχώνευση αυτών των δύο τομέων έρευνας – η μελέτη της εγκεφαλικής δραστηριότητας στη νόσο του Πάρκινσον και η κατανόηση των διαδικασιών γήρανσης – θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση των πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων εντός του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα δεν θα μπορούσαν μόνο να είναι σημαντικά για την έρευνα, αλλά και να προσφέρουν προσεγγίσεις προσανατολισμένες στο μέλλον στην κλινική πράξη.

Με αυτά τα νέα ευρήματα, τόσο ο Δρ Klocke όσο και ο Dr. Liu βρίσκονται σε ένα πολλά υποσχόμενο μονοπάτι. Οι συνδέσεις που εμφανίζονται μεταξύ της νόσου του Πάρκινσον και της εγκεφαλικής δραστηριότητας θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των προσβεβλημένων και στη βελτιστοποίηση των θεραπευτικών επιλογών. Η επιστήμη έχει ταλέντο στο να βρίσκει απαντήσεις - και αυτό είναι ακριβώς που έχει σημασία όταν πρόκειται για την ανθρώπινη ευημερία.