Όταν ο Χοφ θυσίασε 60 ζώα λόγω του φόρου για σκύλους το 1950: Η τραγική ιστορία του Λούμπι

Όταν ο Χοφ θυσίασε 60 ζώα λόγω του φόρου για σκύλους το 1950: Η τραγική ιστορία του Λούμπι

Το 1950 συνέβη κάτι που συγκλόνισε τους κυνόφιλους στο Χοφ: λόγω των απλήρωτων φόρων για τα σκυλιά, 60 σκυλιά έπρεπε να οδηγηθούν στο σφαγείο. Το ρεπορτάζ για αυτό το σπαρακτικό γεγονός προήλθε από το Frankenpost, το οποίο ανέφερε λεπτομερώς τα γεγονότα της 14ης Δεκεμβρίου 1950. Ανάμεσα στα άτυχα ζώα ήταν το ντάξχουντ "Lumpi", που επέζησε από αυτό το τραγικό επεισόδιο και ως εκ τούτου ήταν ένα παράδειγμα ευτυχίας σε μια πολύ σκοτεινή εποχή. Σε μια κοινωνία που ζούσε στα μεταπολεμικά χρόνια, η οπισθοδρόμηση για τους τετράποδους συντρόφους ήταν ιδιαίτερα σημαντική.

Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτή την τραγική απόφαση; Ο φόρος για σκύλους, ένα θέμα που μπορεί να εντοπιστεί από τον Μεσαίωνα, εισήχθη αρχικά για τον έλεγχο των αδέσποτων σκύλων. Οι πρώτες μορφές φορολογίας τεκμηριώθηκαν τον 15ο αιώνα και δεν ήταν ασυνήθιστο να βλέπουμε τους σκύλους ως φορείς επιδημιών, ιδιαίτερα της λύσσας. haustierewissen.de αναφέρει ότι τον 16ο αιώνα υπήρχαν ακόμη και πολύτιμα σκυλιά σε ορισμένες γαλλικές περιοχές που απαλλάσσονταν από αυτόν τον φόρο.

Ανάπτυξη του φόρου για σκύλους

Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, η εικόνα για τις ράτσες σκύλων άλλαξε. Τον 19ο αιώνα, τα σκυλιά έγιναν σύμβολο θέσης σε πολλές κοινωνικές τάξεις. Σε μεγάλες πόλεις όπως το Βερολίνο και το Μόναχο, εισήχθησαν φόροι για σκύλους όπως είχε προγραμματιστεί, προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ακριβών φυλών και να γεμίσουν τα ταμεία των πόλεων. Ο φόρος για σκύλους έχει εξελιχθεί σε σταθερή πηγή χρηματοδότησης για πολλούς δήμους τον 21ο αιώνα. Ορισμένες πόλεις έχουν θεσπίσει ακόμη και φορολογικές ελαφρύνσεις για τους ιδιοκτήτες σκύλων που υιοθετούν ζώα από καταφύγια ζώων.

Αλλά δεν συμφωνούν όλοι με αυτά τα μέτρα. Η συζήτηση για την κοινωνική δικαιοσύνη του φόρου σκύλου φουντώνει ξανά και ξανά. Ιδίως τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα συχνά βλέπουν τον εαυτό τους σε μειονεκτική θέση. Ο φόρος ορίζεται ανεξάρτητα από κάθε δήμο και μπορεί να ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την περιοχή. Υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως οι σκύλοι-οδηγοί και οι σκύλοι υπηρεσίας, οι οποίοι συνήθως απαλλάσσονται από φόρους ή πρέπει να πληρώσουν μόνο μικρότερο ποσό.

Η θλιβερή ιστορία του Λούμπι και των άλλων σκύλων στο Χοφ παραμένει ένα ζωντανό παράδειγμα των δραστικών συνεπειών που μπορεί να έχουν οι απλήρωτοι φόροι σκύλων. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί η συζήτηση για τη φορολογία σκύλων στο μέλλον και εάν θα υπάρξουν νέοι κανονισμοί για να ανακουφίσουν το βάρος των ιδιοκτητών σκύλων και να ρυθμίσουν ακόμα τον αριθμό των σκύλων στις πόλεις. Γιατί ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: τα σκυλιά δεν είναι απλά ζώα, είναι μέλη της οικογένειας που έχουν κατακτήσει τις καρδιές μας.