Η Φρανκφούρτη γιορτάζει 35 χρόνια ενότητας: Φεστιβάλ Trabi convertible και τζαζ!

Η Φρανκφούρτη γιορτάζει 35 χρόνια ενότητας: Φεστιβάλ Trabi convertible και τζαζ!

Στις 3 Οκτωβρίου 2025, στη Φρανκφούρτη θα εορταστεί μια ειδική γιορτή: η 35η επέτειος της γερμανικής ενοποίησης. Ένα πράσινο κάμπριο Trabi, που κατασκευάστηκε στο Zwickau το 1987, στέκεται στο Römerberg ως ισχυρό σύμβολο αυτής της ιστορικής ημέρας. Η πόλη συμπλήρωσε τους εορτασμούς με ένα κοινοτικό φεστιβάλ που τώρα διαρκεί τρεις ημέρες. Τζαζ συγκροτήματα προσφέρουν μουσικά στιγμιότυπα σε μια σκηνή μπροστά από το Alte Nikolaikirche, ενώ ο δήμαρχος της Φρανκφούρτης Mike Josef (SPD) καλωσορίζει τους καλεσμένους και τονίζει την κοινή ευθύνη για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Ζητά επανειλημμένα σε επαγρύπνηση ενάντια στον αυξανόμενο σκεπτικισμό ότι η Ανατολή και η Δύση θα μπορούσαν ενδεχομένως να απομακρυνθούν στην κοινωνία.

Οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι το 90% του συνολικού πληθυσμού πιστεύει ότι η επανένωση είναι το σωστό. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη άφθονο υλικό προς συζήτηση, καθώς το 57% των ανθρώπων στις νέες ομοσπονδιακές πολιτείες αμφιβάλλει αν θα μπορέσει να ξεπεράσει τις προκλήσεις που έχουν προκύψει από τότε. Στον οικονομικό τομέα, οι διαφορές είναι σοβαρές: μόνο το 4% των στελεχών στις επιχειρήσεις προέρχεται από την Ανατολή, στην πολιτική είναι μόλις 12,1%. Ο Christian Wolff επικρίνει το γεγονός ότι η οικονομική αφύπνιση στην Ανατολή δεν έχει επεκταθεί σε καμία περίπτωση στη Δύση και αναφέρει ως παράδειγμα τον ερειπωμένο σιδηρόδρομο. Λέει επίσης ότι είναι παράλογο να αποκαλούμε το AfD κόμμα ειρήνης, αφού πολλοί Ανατολικογερμανοί δεν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται από τις κοινωνικές εξελίξεις.

Προοπτικές και προκλήσεις της Ανατολικής Γερμανίας

Ο Raj Kollmorgen, γεννημένος στη Λειψία καθηγητής της «διαχείρισης της κοινωνικής αλλαγής», περιγράφει την επανένωση ως μια διαμορφωτική εμπειρία από τη νεολαία του στη ΛΔΓ. Τονίζει πόσο οι ανασφάλειες που συνόδευαν τους νέους κρατικούς θεσμούς και κανόνες διαμόρφωσαν τους Ανατολικογερμανούς. Η οικονομική κατάσταση τη δεκαετία του 1990 ήταν θυελλώδης. Η ανεργία αυξήθηκε κατακόρυφα στην Ανατολική Γερμανία και ξεπέρασε τα ποσοστά στη Δύση.

Οι διαφορές μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας παραμένουν μέχρι σήμερα. Το 2024, οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης στην Ανατολή κέρδιζαν κατά μέσο όρο 837 ευρώ λιγότερα από τους συναδέλφους τους στη Δύση. Η κατανομή του πλούτου είναι επίσης ένα καυτό θέμα: ο μέσος πλούτος των νοικοκυριών στη Δύση είναι σημαντικά υψηλότερος, γεγονός που επηρεάζει τις χαμηλότερες κληρονομιές και τα δώρα στην Ανατολή - εννέα φορές περισσότερα δίνονται και κληρονομούνται στη Δύση από ό,τι στην Ανατολή.

Κοινωνικός προβληματισμός και προοπτική

Η διαφορά στον πληθυσμό είναι επίσης σημαντική: υπάρχουν λιγότεροι νέοι στην Ανατολική Γερμανία και ο πληθυσμός συρρικνώνεται ενώ αυξάνεται στη Δύση. Ο κοινωνιολόγος Kollmorgen προειδοποιεί για μια «σπείρα παρακμής» στις ανατολικές περιοχές. Το AfD, πολύ ενεργό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσπαθεί επίσης να προωθήσει μια νέα «ανατολική συνείδηση», η οποία φέρνει μια ανάσα φρέσκου αέρα στο πολιτικό τοπίο.

Στους εορτασμούς στη Φρανκφούρτη, οι επισκέπτες μπορούν όχι μόνο να εντοπίσουν τις αναμνήσεις και τις σκέψεις τους για το θέμα της ενότητας. Έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν τις ευχές τους για το μέλλον σε έναν τοίχο – με τη μορφή συνθημάτων όπως «Μαζί ευτυχία» ή «Ζωή εν ειρήνη». Θα προβληθεί επίσης έκθεση που αναδεικνύει τους σημαντικότερους παράγοντες της δημοκρατίας.

Ο δήμαρχος Mike Josef αναγνωρίζει τις προκλήσεις, αλλά δεν μπορεί να αγνοήσει την πρόοδο που έχει σημειωθεί και καλεί όλους να γιορτάσουμε μαζί. Η Astrid Baumann ζητά περισσότερη αναγνώριση για τα επιτεύγματα των ανθρώπων στην Ανατολή, ενώ η Anna Kassautzki αντιμετωπίζει το μειονέκτημα των Ανατολικογερμανών στη διανομή του πλούτου, θίγοντας έτσι ένα σημαντικό θέμα που θα πρέπει να παραμείνει ενωμένο ακόμη και μετά από 35 χρόνια.

Μια ματιά στο παρελθόν δείχνει ότι η επανένωση δεν είναι μόνο προσωπικό κέρδος για πολλούς, όπως σημειώνει ο Kollmorgen, αλλά παραμένει επίσης ένα συναρπαστικό κεφάλαιο στη γερμανική ιστορία που εξακολουθεί να κρύβει πολλές προκλήσεις.