Η Φρανκφούρτη γιορτάζει 35 χρόνια ενότητας: Trabi Convertible και Jazz Festival!

Η Φρανκφούρτη γιορτάζει 35 χρόνια ενότητας: Trabi Convertible και Jazz Festival!

Στις 3 Οκτωβρίου 2025, μια ειδική γιορτή θα γιορτάζεται στη Φρανκφούρτη: την 35η επέτειο της γερμανικής ενοποίησης. Ένα πράσινο Trabi μετατρέψιμο, που παράγεται στο Zwickau το 1987, βρίσκεται στο Römerberg ως ισχυρό σύμβολο αυτής της ιστορικής ημέρας. Η πόλη έχει συμπληρώσει τους εορτασμούς με ένα κοινοτικό φεστιβάλ που τρέχει τώρα πάνω από τρεις ημέρες. Οι τζαζ μπάντες παρέχουν μουσικές στιγμές σε μια σκηνή μπροστά από το Alte Nikolaikirche, ενώ ο δήμαρχος της Φρανκφούρτης Mike Josef (SPD) καλωσορίζει τους επισκέπτες και τονίζει την κοινή ευθύνη για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αναγκάζει επανειλημμένα την επαγρύπνηση ενάντια στον αυξανόμενο σκεπτικισμό ότι η Ανατολή και η Δύση θα μπορούσαν ενδεχομένως να παρασυρθούν στην κοινωνία.

Οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι το 90% του συνολικού πληθυσμού πιστεύει ότι η επανένωση είναι το σωστό πράγμα. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει αρκετό υλικό για συζήτηση, καθώς το 57% των ανθρώπων στα νέα ομοσπονδιακά κράτη αμφιβάλλει για το αν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις προκλήσεις που έχουν προκύψει από τότε. Στον οικονομικό τομέα, οι διαφορές είναι σοβαρές: μόνο το 4% των στελεχών στις επιχειρήσεις προέρχονται από την Ανατολή, στην πολιτική είναι μόλις 12,1%. Ο Christian Wolff επικρίνει το γεγονός ότι η οικονομική αφύπνιση στα ανατολικά δεν έχει εξαπλωθεί στα δυτικά και αναφέρει τον ερειπωμένο σιδηρόδρομο ως παράδειγμα. Λέει επίσης ότι είναι παράλογο να καλέσουμε το AFD ένα κόμμα ειρήνης, αφού πολλοί Ανατολικοί Γερμανοί δεν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται από κοινωνικές εξελίξεις.

Ανατολική γερμανική προοπτική και προκλήσεις

Ο Raj Kollmorgen, καθηγητής της «διαχείρισης της κοινωνικής αλλαγής» που γεννήθηκε στη Λειψία, περιγράφει την επανένωση ως μια διαμορφωτική εμπειρία από τη νεολαία του στο GDR. Τονίζει πόσο οι ανασφάλειες που συνοδεύουν νέα κρατικά θεσμικά όργανα και κανόνες διαμόρφωσαν τους Ανατολικούς Γερμανούς. Η οικονομική κατάσταση στη δεκαετία του 1990 ήταν θυελλώδης. Η ανεργία αυξήθηκε απότομα στην Ανατολική Γερμανία και ξεπέρασε τα ποσοστά στα δυτικά.

Οι διαφορές μεταξύ της Ανατολής και της Δυτικής Γερμανίας έχουν συνεχιστεί μέχρι σήμερα. Το 2024, οι υπάλληλοι πλήρους απασχόλησης στην Ανατολή κέρδισαν κατά μέσο όρο 837 ευρώ λιγότερο από τους συναδέλφους τους στη Δύση. Η διανομή πλούτου είναι επίσης ένα καυτό θέμα: Ο μέσος οικιακός πλούτος στη Δύση είναι σημαντικά υψηλότερη, γεγονός που επηρεάζει τις χαμηλότερες κληρονομιές και τα δώρα στην Ανατολή - εννέα φορές περισσότερο δίνεται και κληρονομείται στη Δύση όπως στην Ανατολή.

Κοινωνικός προβληματισμός και προοπτική

Η ασυμφωνία στον πληθυσμό είναι επίσης σημαντική: υπάρχουν λιγότεροι νέοι στην Ανατολική Γερμανία και ο πληθυσμός συρρικνώνεται ενώ μεγαλώνει στη Δύση. Ο κοινωνιολόγος Kollmorgen προειδοποιεί για μια "σπείρα παρακμής" στις ανατολικές περιοχές. Το AFD, πολύ ενεργό στα κοινωνικά μέσα, προσπαθεί επίσης να προωθήσει μια νέα "ανατολική συνείδηση", η οποία φέρνει μια ανάσα καθαρού αέρα στο πολιτικό τοπίο.

Στους εορτασμούς της Φρανκφούρτης, οι επισκέπτες μπορούν όχι μόνο να εντοπίσουν τις αναμνήσεις και τις σκέψεις τους σχετικά με το θέμα της ενότητας. Έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν τις επιθυμίες τους για το μέλλον σε έναν τοίχο - με τη μορφή συνθημάτων όπως "μαζί ευτυχία" ή "Life In Peace". Θα αποδειχθεί επίσης μια έκθεση που υπογραμμίζει τους σημαντικότερους παράγοντες της δημοκρατίας.

Ο δήμαρχος Mike Josef αναγνωρίζει τις προκλήσεις, αλλά δεν μπορεί να αγνοήσει την πρόοδο που έχει σημειωθεί και προσκαλεί σε όλους να γιορτάσουν μαζί. Η Astrid Baumann απαιτεί περισσότερη αναγνώριση για τα επιτεύγματα των ανθρώπων στην Ανατολή, ενώ η Άννα Κασάταζκι ασχολείται με το μειονέκτημα των Ανατολικών Γερμανών στη διανομή του πλούτου, αντιμετωπίζοντας έτσι ένα σημαντικό θέμα που θα πρέπει να παραμείνει επανένωση ακόμη και μετά από 35 χρόνια.

Μια ματιά στο παρελθόν δείχνει ότι η επανένωση δεν είναι μόνο ένα προσωπικό κέρδος για πολλούς, όπως σημειώνει ο Kollmorgen, αλλά παραμένει επίσης ένα συναρπαστικό κεφάλαιο στη γερμανική ιστορία που εξακολουθεί να φιλοξενεί πολλές προκλήσεις.