Strijd om Amazon: inheemse volkeren zijn de ware bewakers van de aarde!

Strijd om Amazon: inheemse volkeren zijn de ware bewakers van de aarde!

De afgelopen jaren is er bijzondere aandacht gekomen voor een tentoonstelling in Parijs die de stemmen van de inheemse volkeren van het Amazonegebied hoorbaar maakt. De tentoonstelling “Amazônia – Créations et futurs autochtones” in het Musée du Quai Branly Jacques Chirac presenteert een wereldbeeld dat niet alleen gedeeld wordt door de inheemse gemeenschappen, maar ook de filosofie van de Zuid-Afrikaanse Ubuntu weerspiegelt: “Ik ben omdat jij bent. Ik besta omdat alles bestaat.” Dit legt de basis voor een dieper onderzoek naar de onderlinge afhankelijkheid van alle levensvormen, zoals Le Temps laat zien.

Maar de uitdagingen waarmee deze volkeren worden geconfronteerd zijn enorm. Volgens een rapport van de Verenigde Naties vormen inheemse volkeren slechts ongeveer 6 procent van de wereldbevolking, maar behouden ze ruim 80 procent van de resterende biodiversiteit op onze planeet. Tragisch genoeg ontvangen zij minder dan 1 procent van de internationale financiering om de klimaatverandering te bestrijden. Deze ongelijke verdeling wordt nog verergerd door een gebrek aan vertegenwoordiging en deelname aan belangrijke beleidsinitiatieven, zoals opgemerkt in het VN-rapport. Hindou Oumarou Ibrahim, voormalig voorzitter van het VN-orgaan voor inheemse kwesties, benadrukt dat deze gemeenschappen niet alleen passieve slachtoffers zijn, maar actieve bewakers van een belangrijke natuurlijke wereld.

De rol van inheemse gemeenschappen

Inheemse volkeren zijn niet alleen cultureel rijk, maar ook essentieel voor het behoud en herstel van de biodiversiteit. Hun traditionele kennis over duurzaam landgebruik speelt een essentiële rol. Kennis van roterende begrazing en andere duurzame praktijken houdt talloze ecosystemen gezond en bloeiend, zo blijkt uit een onderzoek. Maar deze positieve benaderingen worden bedreigd door wat wordt aangeduid als ‘het delen van groene hulpbronnen’. Dit geldt niet alleen voor de grondverwerving voor de opslag van biokoolstof en hernieuwbare energie, maar ook voor ecotoerisme – wat vaak gebeurt zonder de toestemming van de getroffen gemeenschappen. Meer dan 50 procent van de mineralen die nodig zijn voor groene technologie bevindt zich ook op inheemse gronden, waardoor het risico op ontheemding en aantasting van het milieu toeneemt, zoals CIDSE uitlegt in een beleidsbrief.

De gevolgen van deze drastische veranderingen zijn bijzonder ernstig voor de vrouwen van inheemse gemeenschappen, die vaak de primaire verantwoordelijkheid dragen voor de voedselzekerheid en het behoud van tradities. Hun rol als kennisbewaarders en pijlers van veerkracht is cruciaal bij het ontwikkelen van lokale strategieën voor aanpassing aan de klimaatverandering.

eisen aan de politiek

Er zijn fundamentele stappen nodig om de rechten van inheemse volkeren te beschermen. Het VN-rapport beveelt de creatie aan van financiële mechanismen die rechtstreeks in de handen van inheemse gemeenschappen worden gelegd en de erkenning van hun bestuurssystemen. Dit is niet alleen een kwestie van rechtvaardigheid, maar ook een noodzaak voor het behoud van de biodiversiteit en daarmee de natuurlijke basis van het leven {Le Temps](https://www.letemps.ch/culture/au-musee-du-quai-branly-inventer-d-autres-recits-avec-les-peuples-autochtones-d-amazonie).

In een tijd waarin klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit tot de meest urgente mondiale uitdagingen behoren, moet de stem van de inheemse volkeren worden gehoord. Het is belangrijk om overal de dialoog te bevorderen en oplossingen te vinden waarbij alle belanghebbenden betrokken zijn. Dit is de enige manier om de dreigende ecologische catastrofe het hoofd te bieden en een eerlijke, gedeelde toekomst vorm te geven.