Προστασία καλαμαριών: Υψηλές ποινές για παράνομες μεθόδους ψαρέματος!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Στο Εθνικό Πάρκο Calanques απαγορεύεται το ερασιτεχνικό ψάρεμα χταποδιών μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου για την προστασία της αναπαραγωγής τους.

Im Nationalpark Calanques ist die Freizeitfischerei von Tintenfischen bis 30. September verboten, um ihre Fortpflanzung zu schützen.
Στο Εθνικό Πάρκο Calanques απαγορεύεται το ερασιτεχνικό ψάρεμα χταποδιών μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου για την προστασία της αναπαραγωγής τους.

Προστασία καλαμαριών: Υψηλές ποινές για παράνομες μεθόδους ψαρέματος!

Η διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος έχει γίνει όλο και πιο σημαντική τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα για τα τοπικά ιχθυαποθέματα. Από την 1η Ιουνίου του τρέχοντος έτους, το δημοφιλές καλαμάρι, πιο συγκεκριμένα το Octopus vulgaris, δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να πιαστεί στο Εθνικό Πάρκο Calanques. Αυτή η απαγόρευση ισχύει έως τις 30 Σεπτεμβρίου και είναι ανεξάρτητη από τη μέθοδο ψαρέματος - είτε υποβρύχιο ψάρεμα, είτε από βάρκα είτε από την ακτή. Η προστασία αυτών των ζώων είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή η περίοδος αναπαραγωγής εμφανίζεται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και τα θηλυκά είναι συχνά τόσο εξασθενημένα μετά τη γονιμοποίηση που συχνά πεθαίνουν. Οι παραβάσεις μπορεί να επιφέρουν σοβαρά πρόστιμα έως και 22.500 ευρώ La Marseillaise αναφέρθηκε.

Γιατί είναι ακόμη απαραίτητα τέτοια μέτρα; Από τη μια πλευρά, το αρσενικό καλαμάρι έχει μια ειδική επίδειξη ερωτοτροπίας στην οποία επεκτείνει τα οκτώ πλοκάμια του για να προσελκύσει το θηλυκό. Η ερωτοτροπία οδηγεί τελικά σε γονιμοποίηση, μετά την οποία το θηλυκό επωάζει περίπου 500.000 ωάρια που διαρκούν 24 έως 125 ημέρες. Αυτή η εξαιρετικά εύθραυστη φάση είναι κρίσιμη για τη συνέχιση της ύπαρξης του είδους. Η νομαρχιακή απόφαση του 2018 ήταν το πρώτο βήμα για τη διασφάλιση τόσο σημαντικής αναπαραγωγικής προστασίας.

Κανονισμοί για αθλητές αναψυχής

Εκτός από αυτά τα ειδικά μέτρα προστασίας για τα καλαμάρια, στο εθνικό πάρκο ισχύουν και πιο ολοκληρωμένοι κανονισμοί για την ερασιτεχνική αλιεία. Από τις 12 Φεβρουαρίου 2024, όλοι οι ψαράδες αναψυχής θα πρέπει να αναφέρουν τις δραστηριότητές τους και τα αλιεύματά τους για να κατανοήσουν καλύτερα και να διατηρήσουν τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Οι κανονισμοί περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, αναφορά όλων των αλιευτικών δραστηριοτήτων και ανώτατο όριο αλιευμάτων 7 κιλά ανά άτομο την ημέρα και όριο 20 κιλών ανά σκάφος. Υπάρχει επίσης απαγόρευση για ορισμένα ευαίσθητα είδη όπως ο τόνος και οι μεγάλοι γυμνοσάλιαγκες. Απαγορεύεται επίσης το ψάρεμα αχινών από την 1η Μαρτίου έως τις 14 Δεκεμβρίου. Ο Ιστοσελίδα του Εθνικού Πάρκου Calanques ανακοινώνει τοπικές κατευθυντήριες γραμμές για βιώσιμη αλιεία και καταγραφή ευαίσθητων αλιευμάτων.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε καλές πρακτικές όπως η αποφυγή των απορριμμάτων στο νερό και η απελευθέρωση ψαριών κάτω από τα ελάχιστα μεγέθη. Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν ωφελεί μόνο τα ζώα, αλλά και τους ψαράδες, οι οποίοι μπορούν να επωφεληθούν από υγιέστερα αποθέματα ψαριών μακροπρόθεσμα.

Αειφόρος αλιεία – μια παγκόσμια ευθύνη

Αλλά όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση της προστασίας των θαλασσών. Σύμφωνα με αυτό WWF Είναι σημαντικό να καταστεί η αλιεία βιώσιμη προκειμένου να διασφαλιστεί ένα ανέπαφο θαλάσσιο περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές. Τα κριτήρια για βιώσιμη αλιεία περιλαμβάνουν τη διακοπή της υπεραλίευσης και τη χρήση των επιπέδων αλιευμάτων με βάση επιστημονικά στοιχεία. Μεγάλη σημασία έχει και η διατήρηση των ευαίσθητων οικοτόπων.

Καθώς οι καταναλωτές και οι έμποροι λιανικής ασκούν πίεση στην αλιεία, οι επιβλαβείς πρακτικές ωθούνται όλο και περισσότερο στο παρασκήνιο. Υπάρχει ήδη ένας μεγάλος αριθμός βιώσιμα πιστοποιημένων αλιευτικών προϊόντων σε εθνικό επίπεδο που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ολοένα και πιο περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένων καταναλωτών.

Είναι ώριμη η ώρα για περισσότερη ευαισθησία στη χρήση των φυσικών μας πόρων. Η συνειδητοποίηση των βιώσιμων πρακτικών είναι απαραίτητη για τη διατήρηση τόσο της θαλάσσιας βιοποικιλότητας όσο και των αλιευτικών παραδόσεων στο μέλλον.