Suche
Mein Konto
Μακροχρόνια ηρεμιστικά σε οίκους ευγηρίας: Ανησυχητική τάση!
Με 27,34%, η Merzig-Wadern έχει το υψηλότερο ποσοστό μακροχρόνιων υπνωτικών χαπιών και ηρεμιστικών σε οίκους ευγηρίας στη Γερμανία.
Μακροχρόνια ηρεμιστικά σε οίκους ευγηρίας: Ανησυχητική τάση!
Στα γερμανικά γηροκομεία, η μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή με υπνωτικά χάπια και ηρεμιστικά είναι ένα κοινό πρόβλημα που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους που χρειάζονται φροντίδα. Όπως αναφέρει το rechtsdepesche.de, περίπου το 7,14 τοις εκατό των κατοίκων χρησιμοποιούν τέτοια φάρμακα μακροπρόθεσμα. Το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στο Σάαρλαντ με ένα εντυπωσιακό ποσοστό 15,88 τοις εκατό και στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, όπου είναι επίσης πολύ δημοφιλές με 12,15 τοις εκατό. Για σύγκριση: Το Saxony-Anhalt καταγράφει μόνο 2,9 τοις εκατό. Γενικά, μπορεί να φανεί ότι η περιφερειακή πρακτική συνταγογράφησης στη Δυτική Γερμανία είναι σημαντικά πιο επικίνδυνη από ό,τι στην Ανατολική Γερμανία.
Από τη θέσπιση κανονισμού επαναληπτικής συνταγογράφησης τον Μάρτιο του 2020, ο οποίος ίσχυε μέχρι τον Απρίλιο του 2023, οι ασθενείς με χρόνια πάθηση έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μόνιμη συνταγή. Αυτό επιτρέπει έως και τέσσερις παραδόσεις φαρμάκων για περίοδο ενός έτους. Αυτή η πρακτική εγείρει ερωτήματα επειδή η μακροχρόνια χρήση υπνωτικών χαπιών μπορεί να προκαλέσει ανθυγιεινούς εθισμούς και να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσεων. Ο Δρ Helmut Frohnhofen τονίζει ότι αυτά τα φάρμακα έχουν συχνά αρνητικό αντίκτυπο στις βαθιές φάσεις του ύπνου.
Περιφερειακές διαφορές με εκτεταμένες συνέπειες
Όπως φαίνεται από την έκθεση περίθαλψης του ΑΟΚ, υπάρχει μια σαφής τάση: στις καλύτερες περιφερειακές περιφέρειες, το ποσοστό των κατοίκων γηροκομείων με μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή είναι κάτω από 4,7 τοις εκατό, ενώ στις πιο επιβαρυμένες περιοχές η τιμή αυτή αυξάνεται σε πάνω από 9,9 τοις εκατό. Ο υψηλός αριθμός συνταγών είναι ιδιαίτερα αισθητός στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και το Σάαρλαντ, ενώ σχεδόν σε όλη την Ανατολική Γερμανία υπάρχει μια σχετικά προσεκτική προσέγγιση σε τέτοιες ουσίες. Θα μπορούσε επίσης να προκύψει εδώ το ερώτημα γιατί δεν υπάρχουν σαφείς λόγοι για τις διαφορές στη συνταγογράφηση φαρμάκων, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή δεν πρέπει να υποτιμώνται. Κυμαίνονται από εθισμούς έως αυξημένο κίνδυνο πτώσεων έως ψυχολογικά προβλήματα όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Μια αξιολόγηση ασθενών με άνοια σε σπίτια δείχνει ότι το 4% εισήχθη στο νοσοκομείο λόγω έλλειψης υγρών, κάτι που θα μπορούσε επίσης να είναι ένδειξη ανεπαρκούς φροντίδας. Ωστόσο, μια θετική τάση έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια: το ποσοστό των κατοίκων γηροκομείων που νοσηλεύτηκαν τις τελευταίες 30 ημέρες της ζωής τους μειώθηκε από 47 τοις εκατό το 2017 σε 42 τοις εκατό το 2021.
Εναλλακτικές προσεγγίσεις στη φαρμακευτική αγωγή
Είναι σημαντικό οι αιτίες των διαταραχών ύπνου και συμπεριφοράς να αντιμετωπίζονται χωρίς υψηλές δόσεις φαρμάκων. Οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση ηπιότερων παραγόντων όπως αμινοξέα ή φυτικά συστατικά όπως βαλεριάνα και πασιφλόρα. Τεχνικές χαλάρωσης όπως η γιόγκα ή η αυτογενής προπόνηση μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Η ιδέα Snoezelen, η οποία δημιουργεί χώρους υποχώρησης για την προώθηση της εσωτερικής γαλήνης, γίνεται όλο και πιο σημαντική. Οι σωματικές και πνευματικές δραστηριότητες, είτε μέσω παζλ είτε με ήπια άσκηση, μπορούν να συμβάλουν πολύτιμα.
Συνολικά, η πρόκληση στο γερμανικό σύστημα φροντίδας παραμένει μεγάλη. Η στενή συνεργασία μεταξύ των εγκαταστάσεων περίθαλψης, των γιατρών και των κλινικών είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της ποιότητας της περίθαλψης και τη μείωση της εξάρτησης από ηρεμιστικά. Τα στοιχεία από περίπου 350.000 κατοίκους γηροκομείων δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμη πολλές δυνατότητες βελτίωσης.
Το θέμα παραμένει πολύ επίκαιρο για όλους όσους εργάζονται στο γηροκομείο ή έχουν συγγενείς που μένουν σε οίκους ευγηρίας. Οι ερωτήσεις σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή και τις εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές θα πρέπει να ενσωματωθούν στην καθημερινή πρακτική, έτσι ώστε η ποιότητα ζωής των παλαιότερων γενεών μας όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά και να βελτιωθεί. Τα στοιχεία και οι αναφορές δείχνουν: Κάτι συμβαίνει!