40 jaar voor de kinderen: de juf van Bad Oldesloe viert haar jubileum!

40 jaar voor de kinderen: de juf van Bad Oldesloe viert haar jubileum!

Vandaag wordt in Bad Oldesloe een heel bijzonder jubileum gevierd. Monika Schneider, een toegewijde lerares bij het kinderdagverblijf “Am Ehmkenberg”, kijkt terug op 40 bevredigende jaren in haar beroep. Haar reis begon vele decennia geleden met een vrolijke ochtendcirkel, en tot op de dag van vandaag blijft haar passie voor het werken met kinderen ononderbroken. Ter gelegenheid van haar dienstjubileum verrasten haar beschermelingen haar met een ontroerende dienst. De pastoor hield een hartelijke toespraak, er was een gezamenlijk lied en uiteraard een liefdevol vormgegeven souveniralbum.

Toen ze nog maar vijf jaar oud was, wist Monika Schneider dat ze onderwijzeres wilde worden. Na een voorstage in Buxtehude en een opleiding aan de technische school voor sociaal onderwijs in Hamburg vond ze in 1982 de weg naar Bad Oldesloe. Sinds 1985 maakt ze deel uit van het protestantse kinderdagverblijf, waar ze de kinderen niet alleen christelijke waarden bijbrengt door middel van bijbelverhalen, maar ook de vreugde van de natuur. Of het nu gaat om een ​​uitstapje naar het kuurpark of koken met vers geplukte appels: haar werkwijze is altijd praktisch en inspirerend.

Veranderingen in het dagelijkse beroepsleven

Natuurlijk is er de afgelopen 40 jaar veel veranderd, ook in de rustige kamers van kinderdagverblijf “Am Ehmkenberg”. Schneider gaat de nieuwe uitdagingen met een open geest tegemoet. Het achtergrondgeluid is veranderd dankzij stiller speelgoed en er zijn praktische innovaties zoals geluidsisolatie in de kamers doorgevoerd. Ook de nieuwe regelgeving en documentatievereisten geven het oude beroep een frisse wending. Tegelijkertijd zijn de tijden voor de kinderopvang langer geworden, wat vaak te wijten is aan de werkverplichtingen van beide ouders.

“Het zou mooi zijn als het werk in de kinderopvang meer erkenning krijgt bij het ministerie van Onderwijs”, zegt Schneider. De behoeften van de kinderen, zoals binding en nabijheid, blijven echter constant en zijn nog steeds van groot belang voor hen.

De verandering in het lerarenberoep

Het beroep van onderwijzer als geheel is aan het veranderen. Anke König, hoogleraar algemene vorming aan de Universiteit van Vechta, beschrijft dit proces als noodzakelijk om zowel de tevredenheid van professionals te vergroten als de opleiding van kinderen te verbeteren. Bovenal moet de overgang van de kinderopvang naar school worden geoptimaliseerd, waarbij het basisniveau wordt erkend als een fundamenteel onderdeel van het onderwijssysteem. Belangrijke dimensies zoals taalondersteuning en inclusiviteit worden steeds belangrijker, en professionals moeten zich op deze gebieden specialiseren om aan de eisen te voldoen. Dit versterkt niet alleen de individualiteit van de kinderen, maar gaat ook hand in hand met de focus op teamwerk en continu leren, zoals gedetailleerd beschreven op nifbe.de.

Voor de komende jaren zijn ook staatsveranderingen gepland die van invloed zijn op het onderwijs voor jonge kinderen. Vanaf 1 januari 2025 treedt een nieuwe wet in werking om de kwaliteit en participatie in de kinderopvang verder te ontwikkelen. De federale overheid heeft aanzienlijke financiële middelen beloofd om de gestelde kwaliteitsdoelstellingen te verwezenlijken. Deze financiële impulsen zouden moeten vloeien in het verbeteren van de zorgstructuur, het optimaliseren van de verhouding geschoolde werknemers en kinderen en het werven van gekwalificeerde specialisten.

Maar welke rol spelen ouders in het onderwijsproces? Ouders moeten actief betrokken worden bij de uitwisseling om hun perspectieven en verwachtingen te delen. Ze dragen immers ook bij aan de ontwikkeling van kinderen.

Volgend jaar wordt opnieuw een spannende uitdaging voor Monika Schneider, aangezien ze van haar welverdiende pensioen wil gaan genieten. “Reizen en excursies maken” staat bovenaan haar lijstje. Dit markeert het begin van een nieuwe fase in haar leven, maar de herinneringen en ervaringen die ze opdeed in de kinderopvang zullen haar de rest van haar leven bijblijven.

Met haar inzet, haar ervaring en haar liefde voor haar werk heeft ze niet alleen de kinderen, maar ook haar collega’s en de hele gemeenschap verrijkt. Dit is een prestatie die genegenheid en erkenning verdient in de wereld van vandaag, waar verandering vaak veeleisend is.