40 jaar na erkenning: nieuwe stappen tegen discriminatie van Roma

40 jaar na erkenning: nieuwe stappen tegen discriminatie van Roma

Op 28 september 2025 herdenken we een donker hoofdstuk in de Duitse geschiedenis: precies 40 jaar geleden erkende Duitsland de systematische vervolging en wrede moorden op Sinti en Roma door het naziregime. Daniel Lede Abal, woordvoerder voor migratie en integratie van de Groene Partij, herinnert aan het grote onrecht dat de Roma en Sinti is aangedaan. Hij benadrukt hun bijzondere verantwoordelijkheid en legt uit dat het essentieel is om de herinnering aan deze misdaden levend te houden als herinnering voor de toekomst. Roma en Sinti zijn een integraal onderdeel van de samenleving in Baden-Württemberg en hun cultuur, taal en identiteit moeten behouden blijven, zegt Lede Abal.

Maar de uitdagingen zijn nog steeds groot. Ondanks vooruitgang, zoals de verlenging van het staatsverdrag met de nationale minderheid Sinti en Roma naar 15 jaar in 2018, zijn haatmisdrijven en discriminatie nog steeds dagelijkse realiteit. Als reactie daarop werd in Baden-Württemberg een actieplan tegen haat en agitatie gelanceerd, evenals een staatsantidiscriminatiewet om racisme op beslissende wijze te bestrijden.

Het duistere verleden van Sinti en Roma

De vervolging van Sinti en Roma door de nationaal-socialisten was brutaal en systematisch. Het “Race Hygiëne Instituut” werd in november 1936 bij het Reichsgezondheidsbureau opgericht om gegevens over deze minderheid te verzamelen. Onder leiding van Robert Ritter werden ongeveer 24.000 ‘racerapporten’ gemaakt, die als basis dienden voor latere deportaties naar vernietigingskampen. Deze classificaties verdeelden Sinti en Roma in categorieën zoals volledige, halve, kwart of acht-achtste zigeuners en droegen bij aan de brutale vervolging.

Vanaf het midden van de jaren dertig werden steeds drastischer maatregelen genomen: van gedwongen sterilisaties tot concentratiekampen, waar veel zigeuners onder onmenselijke omstandigheden leden en vaak stierven. Als onderdeel van de “Eindoplossing voor het Joodse Vraagstuk” werden op 16 december 1942 ook zigeuners naar Auschwitz gedeporteerd. Slechts enkelen overleefden deze hel: van de ongeveer 30.000 gedeporteerde zigeuners keerden er slechts 3.000 levend terug.

Nasleep en herkenning

Na de oorlog bleven de gevolgen voor de getroffen families ernstig. Van degenen die in leven bleven, ontvingen slechts 4.000 tot 5.000 zigeuners een schadevergoeding; Veel claims werden afgewezen omdat schadevergoedingsautoriteiten Sinti en Roma vaak niet erkenden als slachtoffers van nazi-vervolging. De discriminatie bleef bestaan ​​en de visie van deze minderheid bleef lange tijd problematisch. Een negatief beeld dat zijn oorsprong vond in de discriminerende houding van de 19e eeuw verhinderde dat de samenleving eerlijk met het verleden omging.

De erkenning van de vervolging van Sinti en Roma blijft een belangrijk vraagstuk. Duitsland zal de verantwoordelijkheid blijven hebben om niet alleen in het reine te komen met de geschiedenis, maar ook om actief actie te ondernemen tegen de huidige discriminatie. Deze uitdagingen moeten worden aangepakt om de waardigheid en identiteit van de Sinti en Roma te beschermen en te bevorderen.

De geschiedenis van Sinti en Roma is niet alleen een verleden dat herinnerd moet worden. Het is een oproep tot verantwoordelijkheid in het heden, zodat de geschiedenis zich niet herhaalt. De stemmen van degenen die deze donkere hoofdstukken hebben meegemaakt, moeten worden gehoord om toekomstige generaties tegen soortgelijke onrechtvaardigheden te beschermen.

Voor meer informatie lees de rapporten van Groen Staatsparlement BW, DHM En bpb.