Wolhandkrabbenplaag: Onderzoekers gebruiken vallen in de Weser!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Onderzoekers in Bremen gebruiken vallen in de Weser om invasieve wolhandkrabben te bestrijden en de lokale fauna te beschermen.

Forscher in Bremen setzen Fallen in der Weser ein, um invasive Wollhandkrabben zu kontrollieren und die lokale Fauna zu schützen.
Onderzoekers in Bremen gebruiken vallen in de Weser om invasieve wolhandkrabben te bestrijden en de lokale fauna te beschermen.

Wolhandkrabbenplaag: Onderzoekers gebruiken vallen in de Weser!

De invasieve wolhandkrab, die ooit vanuit het verre China via ballastwater van schepen Europa bereikte, vormt een ernstig probleem voor de inheemse flora en fauna in het Noordzeegebied. Een team van onderzoekers van het Alfred Wegener Instituut (AWI) in Bremerhaven is nu een innovatief project gestart om deze dreiging tegen te gaan. Het is de bedoeling om de Weser in Bremen af ​​te sluiten met speciale vallen om de populatie van deze krabben beter onder controle te kunnen houden. [ZDF] berichtte in april over de eerste installaties.

De wolhandkrab is niet alleen hinderlijk voor vissers en natuurbeschermers, maar ook een van de meest gevreesde invasieve soorten in Duitsland. Hij kan tot tien kilometer per dag reizen en migreert elk voorjaar door de wateren om steeds verder de rivieren in te trekken. Ter vergelijking: de lokale fauna durft een dergelijke migratie nauwelijks te ondernemen. Terwijl de krabben in hun omgeving zich razendsnel vermenigvuldigen – vrouwtjes leggen tot wel een miljoen eieren – heeft dit ook fatale gevolgen voor de populaties van andere diersoorten. Volgens berichten van vissers is er in de getroffen gebieden sprake van een afname van wormen, insecten en mosselen. [Districtskrant] legt de schade bloot die krabben aan visnetten veroorzaken en zet ecosystemen onder druk.

Unieke vallen voor de Weser

De vallen die in de Bremen-barrière zijn geïnstalleerd, zijn speciaal ontworpen om de weg van de krabben naar de Noordzee te blokkeren. Door een slimme procedure kunnen de vallen bij lage waterstanden worden geïnstalleerd zonder dat het ecosysteem grote verstoringen veroorzaakt. De onderzoekers hebben er vertrouwen in: ze verwachten dat 80 tot 90 procent van de migrerende krabben in de vallen zal vallen. Ook willen ze op hun terugtrek volwassen krabben vangen. [ZDF]

Deze maatregel is niet alleen bedoeld als controle, maar ook als onderdeel van een groter project. Het project ‘Clancy’ onderzoekt of het valconcept ook in andere riviersystemen kan worden geïmplementeerd. Daarnaast concurreert het AWI-team met als doel het ontwikkelen van een duurzaam gebruik van de gevangen krabben. Momenteel belanden veel van de gevangen exemplaren in biogasinstallaties, vooral als gevolg van vervuiling. Toch wordt er gewerkt aan recycling ervan: van gevriesdroogde krabben wordt al meel gemaakt, dat in veevoer wordt gebruikt als vervanger van vismeel.

Mondiale uitdagingen en lokale oplossingen

Het probleem van invasieve soorten zoals de wolhandkrab is niet alleen een regionaal, maar een mondiaal probleem. De World Biodiversity Council IPBES heeft onlangs een beoordeling gepubliceerd waarin de negatieve gevolgen van invasieve uitheemse soorten op de biodiversiteit en ecosystemen worden samengevat. Er wordt benadrukt dat de dreiging die uitgaat van dergelijke soorten in de toekomst kan toenemen, vooral als gevolg van menselijke activiteiten. [IPBES] roept op tot dringende actie om biologische invasies tegen te gaan.

Over het geheel genomen blijkt dat het werk aan het valconcept belangrijke benaderingen biedt voor de bestrijding van de wolhandkrab. Een holistische aanpak die zowel controle als exploitatie van krabben omvat, zou het mogelijk kunnen maken de problemen die door deze invasieve soort worden veroorzaakt beter te beheersen en inheemse ecosystemen te beschermen.

Voor meer informatie over het onderwerp en de huidige ontwikkelingen is het de moeite waard om de berichtgeving in de media te bekijken: [ZDF], [Kreizeitung] en de uitgebreide analyses van [IPBES].