Kritiek op de politiek van Netanyahu: 150 experts eisen een koerswijziging voor Duitsland

Kritiek op de politiek van Netanyahu: 150 experts eisen een koerswijziging voor Duitsland

In het huidige politieke landschap is het onderwerp van het conflict in het Midden-Oosten actueler dan ooit. Aanleiding is de scherpe kritiek op de rechts-extremistische regering onder premier Benjamin Netanyahu. Volgens een rapport van Deutschlandfunk zien meer dan 150 deskundigen uit verschillende gebieden de noodzaak van een radicale koerswijziging in het Duitse Midden-Oostenbeleid. Deze experts benadrukken de dringende oproep tot oorlogvoering, geleid door het internationaal recht, om de druk op de hardliners aan beide kanten te vergroten, inclusief het opleggen van reisverboden en het bevriezen van tegoeden.

De politieke doctrine van de bestaansreden, die vaak boven de wettelijke en morele verplichtingen van Duitsland wordt geplaatst, wordt door deskundigen als problematisch beschouwd. Deze doctrine negeert niet alleen de fundamentele rechten van de Palestijnen, maar negeert ook het lot van de Israëlische gijzelaars. Ondertekend door bekende persoonlijkheden, waaronder de voormalige chef van het buitenlands beleid van de EU, Josep Borrell en de voormalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN, Mary Robinson, brengt de oproep de historische verantwoordelijkheid van Duitsland voor de Holocaust in beeld. Dit wordt gedaan met het oog op de bescherming van het Joodse leven en de bestrijding van antisemitisme, waarbij wordt benadrukt dat herstelbetalingen niet ten koste mogen gaan van derden.

Het juridische kader

Maar hoe zit het met de status van Palestina? De internationaalrechtelijke situatie brengt veel vragen met zich mee. Ongeveer 150 landen erkennen Palestina al als staat of zijn van plan dit te doen. Volgens Tagesschau steunen veel westerse regeringen, waaronder Duitsland, een tweestatenoplossing waarin Palestina de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem omvat. Deze oplossing, die een juridisch verankerde definitie van de staat vereist, voorziet in drie centrale criteria: een staatsvolk, een staatsterritorium en effectieve staatsmacht. Hoewel de bevolking van Palestina voldoet aan de criteria voor een staatsvolk, blijft de kwestie van de effectieve staatsmacht controversieel. Wikipedia wijst erop dat de autonome autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook beide controversiële controleorganen vormen.

Wat bijzonder interessant is, is dat het Internationale Gerechtshof heeft geoordeeld dat het nederzettingenbeleid van Israël in strijd is met het internationaal recht. In deze context wordt ook de vraag besproken of het zelfbeschikkingsrecht van het volk het gebrek aan staatsmacht kan compenseren. De politieke druk door de erkenning van Palestina zou er zeker toe kunnen bijdragen dat Israël zijn verplichtingen onder het internationaal recht serieus neemt, ook al hebben de eerdere erkenningen tot nu toe weinig effect gehad.

Uitdagingen van de tweestatenoplossing

Er is brede steun voor het idee van een tweestatenoplossing waarin zowel Israël als Palestina bestaan, maar de implementatie blijft vol uitdagingen. Vooral de overeenkomst over aanvaarde grenzen en het grote aantal illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever staan ​​vooruitgang in de weg. De Israëlische barrières verhinderen ook een echte verbinding tussen Israëlisch en Palestijns grondgebied. dagelijks nieuws meldt dat de Palestijnse kant een wapenstilstand uit 1967 als grens eist, maar dit wordt door Israël niet geaccepteerd. De weg naar de erkenning van een onafhankelijk Palestijns bestuur is bezaaid met politieke en territoriale hindernissen die moeilijk te overwinnen zijn.

Samenvattend kan worden gezegd dat de situatie in de regio en vooral de discussie over de tweestatenoplossing uiterst explosief blijft. Het valt nog te bezien hoe de internationale gemeenschap op de eisen zal reageren en of er daadwerkelijk een nieuwe koers in het Duitse Midden-Oostenbeleid zal worden ingezet.