Rurociąg wodorowy w południowym Palatynacie: sygnał startowy na możliwą przyszłość!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Rurociąg wodorowy „Hyka” w Palatynacie połączy przemysł od 2030 r. Planowanie i inwestycje na rzecz zrównoważonej energii wzmacniają region.

Die Wasserstoffpipeline „Hyka“ in der Pfalz wird ab 2030 die Industrie anbinden. Planung und Investitionen für nachhaltige Energie stärken die Region.
Rurociąg wodorowy „Hyka” w Palatynacie połączy przemysł od 2030 r. Planowanie i inwestycje na rzecz zrównoważonej energii wzmacniają region.

Rurociąg wodorowy w południowym Palatynacie: sygnał startowy na możliwą przyszłość!

Wiele dzieje się w świecie technologii wodorowej – szczególnie obiecujące są osiągnięcia w południowym Palatynacie. Planowanie nowego rurociągu wodorowego nabiera konkretnych kształtów, który w przyszłości mógłby połączyć wiele przedsiębiorstw handlowych w regionie z wodorową siecią bazową. Nadreński Palatynat podaje, że rurociąg ten, znany jako „Hyka”, będzie miał imponującą długość 56 kilometrów i połączy Ludwigshafen z Karlsruhe. Znaczący odcinek przebiega przez dzielnicę Germersheim i mógłby zostać oddany do użytku od 2030 roku.

Według obecnych planów wodorowa sieć bazowa w Niemczech rozciąga się na długości ponad 9666 kilometrów i będzie odgrywać kluczową rolę w neutralnej dla klimatu transformacji procesów przemysłowych. Budowa tej infrastruktury jest konieczna, aby powiązać produkcję wodoru z popytem. Dostawy wodoru mają kluczowe znaczenie, ponieważ według szacunków same energie odnawialne nie wystarczą do całkowitej dekarbonizacji procesów energochłonnych Federalne Ministerstwo Gospodarki.

Ważne kroki w planowaniu

Rozwój wodorowej sieci bazowej jest wynikiem intensywnej koordynacji pomiędzy różnymi organami i instytucjami, takimi jak BMWK, Federalna Agencja Sieci i innymi partnerami. Stworzono ramy prawne, których podstawę stanowi sekcja 28q EnWG. Koncepcja sieci jest obecnie aktualizowana poprzez regularne planowanie rozwoju sieci, a parametry wejściowe podlegają przeglądowi w celu spełnienia rosnących wymagań.

Jednym z celów jest podłączenie jak największej liczby dużych elektrociepłowni (CHP) o mocy elektrycznej co najmniej 100 MW, aby zaspokoić przyszłe zapotrzebowanie na wodór. Zapotrzebowanie na wodór zostanie również w dużej mierze pokryte przez planowane elektrolizery, które będą zarówno finansowane, jak i niefinansowane. Uważa się, że import wodoru rurociągami z takich krajów jak Afryka Północna i Europa Południowa będzie odgrywał znaczącą rolę – i to już wkrótce. Według prognoz udział importu w 2030 roku wyniesie około 50–70 proc., co podkreśla potrzebę posiadania dobrze rozwiniętej infrastruktury.

Inwestycje i wyzwania

Oczekuje się, że koszty budowy wodorowej sieci rdzeniowej wyniosą około 19,8 miliarda euro, z czego 60% stanowić będą linie konwersji, a 40% nowe linie. Pierwsze rurociągi wodorowe mają zostać oddane do użytku już w 2025 roku. Obecnie opracowywany jest model finansowania, który będzie stymulował inwestycje zarówno prywatne, jak i publiczne. Początkowo opłaty sieciowe zostaną ograniczone, aby nie utrudniać rozwoju gospodarki wodorowej. Federalna Agencja Sieci oczekuje się, że zatwierdzi odpowiedni wniosek latem 2024 r., co umożliwi dalszy postęp w planowaniu.

Dzięki tym ambitnym posunięciom sieć bazowa wodorowa nie tylko przyczyni się do zapewnienia przemysłu neutralnego dla klimatu, ale także otworzy nowe perspektywy gospodarcze dla regionu południowego Palatynatu. Tam, gdzie wcześniej pojawiały się wątpliwości co do możliwości technologii wodorowej, teraz jest jasne: coś w tym jest!