Saar-SPD roept op tot een landelijke staaltop voor een groene toekomst!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Op 26 juni 2025 roept de Saar SPD op tot een landelijke staaltop voor de transformatie naar groen staal en concurrerende productie.

Am 26.06.2025 fordert die Saar-SPD einen bundesweiten Stahlgipfel zur Transformation hin zu grünem Stahl und wettbewerbsfähiger Produktion.
Op 26 juni 2025 roept de Saar SPD op tot een landelijke staaltop voor de transformatie naar groen staal en concurrerende productie.

Saar-SPD roept op tot een landelijke staaltop voor een groene toekomst!

Er gebeurt momenteel veel binnen de staalindustrie in Duitsland. Centraal thema is de overstap naar groen staal, waar de afgelopen jaren grote verwachtingen van waren. De Saar-SPD heeft nu op haar partijconferentie een initiatief gelanceerd om op te roepen tot een landelijke staaltop. Samen met de SPD van Noordrijn-Westfalen zijn ze van plan uitgebreide discussies te voeren over de toekomst van de staalproductie in Duitsland. De focus? Een duidelijke routekaart voor de transformatie naar de productie van groen staal.

Secretaris-generaal Esra Limbacher benadrukt de urgentie van deze transformatieprocessen voor het concurrentievermogen van de staalindustrie. Om concurrerend te blijven roept de Saar SPD de federale overheid op om zuinigere en snellere processen te gebruiken voor de productie van waterstof, een cruciaal element voor de productie van groen staal. Maar de situatie is gespannen omdat ArcelorMittal, een van de grote spelers in de sector, zijn ambitieuze plannen om groen staal te produceren heeft stopgezet, ondanks aanzienlijke overheidsfinanciering. Dit besluit wordt gezien als een signaal aan politici en de industrie dat er dringend actie nodig is.

De uitdagingen van de transitie naar groen staal

Naarmate de gesprekken over groen staal voortduren, wordt het ook duidelijk dat het ontbreken van een solide waterstofinfrastructuur de plannen van veel bedrijven bemoeilijkt. Een gebrek aan pijpleidingen en elektrolyzers staat een snelle aanleg van een waterstofinfrastructuur in de weg. Thyssenkrupp en Salzgitter, die hun projecten blijven bevorderen, worden geconfronteerd met hoge exploitatiekosten. Geschat wordt dat “groen staal” jaarlijks zo’n 300 tot 400 miljoen euro meer zal kosten dan conventioneel geproduceerd staal.

Volgens deskundigen zal er op zijn vroegst in 2029 een uitgebreid waterstofnetwerk beschikbaar zijn, waardoor de afhankelijkheid van Duitsland van de import van waterstof tegen die tijd verder zal toenemen. “Een koerswijziging is noodzakelijk”, zegt Mona Neubaur, minister van Economische Zaken van Noordrijn-Westfalen, die de overstap naar groen staal ziet als een kans voor duurzame groei en klimaatbescherming.

Economische en ecologische dimensies

Gegeven het feit dat ongeveer 30% van de broeikasgassen van de Duitse industrie afkomstig is van de staalproductie, is de transformatie naar een groene staalproductie niet alleen een economische maar ook een ecologische uitdaging. Volgens het Federaal Milieuagentschap was de staalindustrie in 2022 verantwoordelijk voor bijna 5% van de totale uitstoot van broeikasgassen in Duitsland.

Experts uit het bedrijfsleven en de wetenschap hebben zich gespecialiseerd in het transformeren van de staalindustrie door het gebruik van groene waterstof. Projecten als H2Stahl onderzoeken de manieren waarop waterstof steenkool en aardgas kan vervangen om de transitie naar een duurzamere staalproductie te realiseren. De focus ligt hier op het traditionele hoogovenproces, dat verantwoordelijk is voor het grootste deel van de CO₂-uitstoot bij de staalproductie.

De twee uitdagingen – economische haalbaarheid en technische implementatie – moeten met elkaar in evenwicht worden gebracht om de transitie naar groene staalproductie daadwerkelijk te realiseren. Een markt voor groen staal en bindende aankoopgaranties zijn essentieel om de noodzakelijke randvoorwaarden te creëren en de barrières waarmee de industrie wordt geconfronteerd te verminderen.

De situatie in de staalindustrie blijft precair, maar de initiatieven laten zien dat er pogingen worden ondernomen om de droom van groen staal niet op te geven. De weg ernaartoe is inderdaad geplaveid met uitdagingen, maar met een duidelijke strategie en samenwerking van alle betrokkenen zou het mogelijk kunnen zijn om de Duitse staalindustrie op het goede spoor te zetten als het gaat om klimaatbescherming.