Ζωολογικός κήπος Χαμ σε πένθος: Πεθαίνει ο παππούς Φραντς Γκίμπονς σε ηλικία σχεδόν 60 ετών!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ο Ζωολογικός Κήπος Χαμ θρηνεί τον Φραντς, τον 60χρονο γίββωνα του Βόρνεο, που πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2025.

Der Tierpark Hamm trauert um Franz, den 60-jährigen Borneo-Gibbon, der im September 2025 verstorben ist.
Ο Ζωολογικός Κήπος Χαμ θρηνεί τον Φραντς, τον 60χρονο γίββωνα του Βόρνεο, που πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2025.

Ζωολογικός κήπος Χαμ σε πένθος: Πεθαίνει ο παππούς Φραντς Γκίμπονς σε ηλικία σχεδόν 60 ετών!

Το πένθος είναι η ημερήσια διάταξη στον ζωολογικό κήπο Hamm. Ο Βόρνεος γίβωνας Φραντς, που έζησε σχεδόν 60 χρόνια, πέθανε. Αυτή είναι μια αξιοσημείωτη περίοδος ζωής για έναν γίββωνα, καθώς αυτά τα ζώα ζουν συνήθως περίπου 45 ετών. Ο Φραντς συνελήφθη στο Βόρνεο το 1968 με τη σύντροφό του Φραντζίσκα. Το ζευγάρι έζησε για πολλά χρόνια σε διάφορες ζωολογικές εγκαταστάσεις στην Ασία και τη Γερμανία πριν βρει ένα νέο σπίτι στον ζωολογικό κήπο Hamm τη δεκαετία του 1990. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Franz και η Franziska είναι το μόνο ζευγάρι που πιάστηκε άγρια ​​στον ζωολογικό κήπο, καθώς τα άγρια ​​ζώα δεν επιτρέπονται πλέον αυτές τις μέρες. Η ομάδα του ζωολογικού κήπου, ειδικά οι φύλακες των ζώων, επηρεάζονται πολύ από το θάνατο του Φραντς και θρηνούν για την απώλεια του γηραιότερου κατοίκου τους, ο οποίος πάντα υποδεχόταν τους επισκέπτες με μια δυνατή κραυγή.

Τι θα γίνει τώρα με τη Φραντζίσκα; Μετά την απώλεια του συντρόφου της, φροντίζεται ιδιαίτερα και παρακολουθείται στενά από τους κτηνοτρόφους. Έχει διατηρήσει στενό δεσμό με τον Φραντς στο παρελθόν και οι φροντιστές ελπίζουν ότι θα αντιμετωπίσει καλά την κατάσταση. Αυτός δεν είναι ο πρώτος αποχαιρετισμός του ζωολογικού κήπου τον τελευταίο καιρό, καθώς ο Puma Timo χρειάστηκε να υποβληθεί σε ευθανασία τον Ιούνιο λόγω ενός πολύπλοκου κατάγματος στο άνω μέρος του βραχίονα. Τέτοιες αναφορές δείχνουν πόσο σημαντικός είναι ο στενός δεσμός μεταξύ των ζώων και των φροντιστών τους.

Η μοίρα των γίβωνων του Βόρνεο

Αλλά ο Φραντς δεν είναι μόνο μια προσωπική θλίψη για τους φύλακες του ζωολογικού κήπου. Οι Gibbons, ακόμα κι αν ζουν σε ζωολογικούς κήπους, βρίσκονται υπό πίεση στο φυσικό τους περιβάλλον. Ιδιαίτερες προκλήσεις προκύπτουν από την ανθρώπινη παρέμβαση, όπως το κυνήγι και η αποψίλωση των δασών. Οι σκέψεις για την προστασία των γίβωνων του Βόρνεο δεν περιστρέφονται μόνο γύρω από αυτούς που ζουν σε ζωολογικούς κήπους, αλλά κυρίως σε αυτούς που βρίσκονται στην άγρια ​​φύση. Το Borneo Nature Foundation αναφέρει ότι οι γίβωνες είναι εξαιρετικά εδαφικές και απαιτούν μεγάλες περιοχές για να επιβιώσουν. Ο βιότοπός τους συχνά καλύπτει εκτεταμένες περιοχές, οι οποίες υφίστανται μεγαλύτερη πίεση καθώς χάνονται περισσότερα δέντρα.

Ένα ερευνητικό πρόγραμμα της Δρ Susan Cheyne και του Borneo Nature Foundation για οκτώ χρόνια έδειξε ότι οι γίβωνες όχι μόνο απαιτούν μεγάλες ποσότητες χώρου, αλλά έχουν επίσης μια πολύπλοκη εδαφική δομή. Αυτά τα ζώα υπερασπίζονται εντατικά την περιοχή του πυρήνα τους, ενώ συχνά μοιράζονται την ευρύτερη περιοχή του σπιτιού τους με τους γείτονες. Αυτό είναι κρίσιμο για την επιβίωσή τους, καθώς τα μεγάλα και συνδεδεμένα δάση είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρχουν στην άγρια ​​φύση.

Οι ανάγκες των νέων γίβων

Υπάρχει επίσης ελπίδα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γίβωνες της Βόρνης στη φύση. Ένα έργο που ασχολείται με τη διάσωση ενός πολύ μικρού, εξασθενημένου μωρού μαϊμού έχει δείξει πόσο σημαντική μπορεί να είναι η ανθρώπινη βοήθεια. Μασκοφόροι και φορώντας γάντια, οι βοηθοί πλησιάζουν το πλασματάκι, που είναι πεινασμένο και αφυδατωμένο. Λύσεις όπως ακτινογραφίες και προσεκτική φροντίδα είναι απαραίτητες για να διασφαλιστεί ότι το μωρό μαϊμού θα επιβιώσει τις επόμενες 24 ώρες. Αυτό είναι περαιτέρω απόδειξη της σημασίας της φροντίδας για την καλή διαβίωση αυτών των ζώων.

Συνολικά, ο θάνατος του Φραντς δεν είναι μόνο απώλεια για τον ζωολογικό κήπο Hamm, αλλά ρίχνει φως στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γίβωνες στην άγρια ​​φύση. Η συνειδητοποίηση των αναγκών τους και η προστασία των οικοτόπων τους είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι οι μελλοντικές γενιές αυτών των συναρπαστικών ζώων μπορούν να επιβιώσουν. Η συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, κοινοτήτων και οργανισμών διατήρησης θα είναι απαραίτητη.