Suche
Kerkelijk asiel voor Somaliërs: bisschop bekritiseert het deportatiebeleid!
Bisschop Stäblein bekritiseert het Duitse asielbeleid en biedt Somalische vluchtelingen bescherming in Berlijn.
Kerkelijk asiel voor Somaliërs: bisschop bekritiseert het deportatiebeleid!
In Berlijn veroorzaakt de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD) opschudding door drie Somalische asielzoekers, twee mannen en een vrouw, in een pastorie te huisvesten. Deze maatregel is gebaseerd op het zorgwekkende migratiebeleid van de federale regering, dat scherpe kritiek heeft gekregen van bisschop Christian Stäblein, de vluchtelingenvertegenwoordiger van de EKD. De bisschop omschrijft de vluchtelingen als “zeer jonge mensen” met moeilijke ervaringen en pleit ervoor dat de humanitaire aspecten van het migratiebeleid niet uit het oog mogen worden verloren. Stäblein reageert met afgrijzen op de afwijzing van degenen die bescherming zoeken aan de grenzen en roept de regering op zichzelf te onderzoeken om humanitaire oplossingen te vinden die overeenkomen met mensen en hun waardigheid. {{source_1}} meldt dat de Somalische vluchtelingen sinds Pinksteren in Berlijn zijn en om medische en humanitaire redenen in de hoofdstad zijn ondergebracht.
De vluchtelingen hadden verschillende pogingen ondernomen om Duitsland te bereiken, maar werden door de federale politie teruggestuurd terwijl ze al veilig waren in Polen. Alleen de hulp van asielactivisten maakte hun toegang mogelijk. Alsof de kerk een licht in de duisternis heeft aangestoken, toont haar steun nu mogelijke wegen voor kerkelijk asiel als er een dreiging van deportatie bestaat. Volgens het Berlijnse Staatsbureau voor Vluchtelingen zijn de Somaliërs geregistreerd in het aankomstcentrum en nemen ze deel aan alle noodzakelijke officiële afspraken.
De mensheid centraal
Wat zijn de uitdagingen waarmee een democratische samenleving wordt geconfronteerd als het gaat om het migratiebeleid? Deze vragen rijzen, vooral na de goedkeuring van een controversieel “vijfpuntenplan” over asiel- en migratiebeleid in de Bondsdag. Met de steun van de CDU/CSU, FDP en AfD roept dit plan onder meer op tot permanente grenscontroles en de afwijzing van degenen die bescherming zoeken, wat Stäblein als ontoereikend beschouwt en in strijd is met de wettelijke en Europese regels. In een hartstochtelijke oproep roept hij alle partijen op om een gemeenschappelijk discours te vinden dat de mensheid op de voorgrond plaatst. De bisschop verheft zijn stem tegen de instrumentalisering van migratiekwesties voor verkiezingscampagnedoeleinden en beschrijft de recente overwinning van rechtse populisten als een alarmerende trend in de democratische cultuur.
“Het gaat niet alleen om cijfers, maar om mensen”, benadrukt Stäblein, wijzend op de historische verantwoordelijkheid van Duitsland met betrekking tot asiel en vluchtelingen. Een terugblik op de periode na de Tweede Wereldoorlog laat zien dat Duitsland al een grote breuk met het verleden maakte toen het recht op asiel in 1949 in de Basiswet werd vastgelegd. Destijds moest de samenleving zich duidelijk distantiëren van de nationaal-socialistische geschiedenis. In de periode die volgde ontving Duitsland veel vluchtelingen die vanwege oorlogen en vervolging naar de grenzen kwamen, waardoor het asielrecht vorm kreeg door het lot van de mensen die daarvan afhankelijk zijn.
Het debat over asiel en migratie
De discussie over het migratiebeleid is niet nieuw in Duitsland. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd in West-Duitsland een alomvattende asielwet ontwikkeld om de vele ontheemden en verdrevenen van die tijd een veilig dak boven hun hoofd te bieden. Sinds de jaren negentig is het asielbeleid echter fundamenteel veranderd, vooral door de introductie van de begrippen ‘veilige derde landen’ en ‘veilige landen van herkomst’, die het voor vluchtelingen aanzienlijk moeilijker maken om asiel aan te vragen. Bovendien is het aantal asielaanvragen in Duitsland sindsdien aanzienlijk gedaald, waardoor de behoefte aan hervormingen en meer humanitaire oplossingen des te urgenter is geworden.
“Tegenwoordig is het nog belangrijker om de rechten van degenen die bescherming zoeken te respecteren en hen een perspectief te bieden”, zegt Stäblein. De EKD zet zich in voor het creëren van een humanitair migratieregime dat niet alleen vertrouwt op het wettelijke kader, maar vooral op menselijkheid en waardigheid. Het valt nog te hopen dat stemmen als die van bisschop Stäblein zullen worden gehoord en de noodzakelijke veranderingen in de politiek zullen initiëren.